Twee rijen arbeiderswoningen

Adolphe Bastinstraat 3-37, 4-38. Twee, tegenover elkaar gelegen, rijen van telkens 18 arbeiderswoningen met twee bouwlagen en twee traveeën onder een eenvormig pannen zadeldak met dakschilden aan de uiteinden, en een doorlopende houten kroonlijst. De straatgevels bestaan uit een smalle deur- en brede venstertravee, en zijn twee aan twee in spiegelbeeld gekoppeld, en opgebouwd uit rode baksteen in staand verband op een gecementeerde plint. De gevelrij is schaars gedecoreerd door een afwisselend metselverband in lateien en borstweringen, en door het decoratieve gevelvlak tussen beide deurtraveeën, met trapsgewijs verspringende verticale baksteenrijen onder een rollaag.

Eenvoudige typologie en traditionele planopbouw over twee verdiepingen: toegangsdeur waarachter gang en trapkast, telkens twee kamers, één aan de voorgevel en één aan de achtergevel, een zolderverdieping en het toilet op de koer. De woningen werden na privatisatie herhaaldelijk verbouwd. Slechts in één woning (nummer 33) is het oorspronkelijk houten schrijnwerk, gekarakteriseerd door een horizontale roedeverdeling in de bovenlichten, bewaard.

Gebouw met 22 sociale appartementen

Adolphe Bastinstraat 1, 2, Kapucijnenvoer 116-120. Dit gebouw met 22 sociale appartementen, werd in 1930 in een sobere art-decostijl opgetrokken samen met de portierswoning Kapucijnenvoer 120, naar een ontwerp van de architecten-gebroeders E. en G. Jotthier. Het gebouw, dat via een drieledige portiek doorgang verschaft tot de Bastinwijk, wordt ontsloten door vier toegangen en traphuizen: Adolphe Bastinstraat nummers 1 en 2 voor de appartementen boven de poort, en Kapucijnenvoer nummers 116 en 118 voor de appartementen in de zijvleugels. De symmetrische hoofdgevel aan de Kapucijnenvoer telt vier bouwlagen en veertien traveeën en is opgetrokken in rode baksteen met een hoge hardstenen plint, onder een pannen zadeldak met schildeinden en houten kroonlijst. Bepaalde bouwelementen zoals de portiek, de getrapte toegangsnissen en de vensterlateien zijn uitgewerkt in beton, en afgewerkt met een witte verflaag. Boven de centrale poortdoorgang, met een luifel gevormd door een balkon met smeedijzeren balustrade, zijn twee venstertraveeën risalietvormig bekroond door een brede dakkapel met terras. Deze zijn afgelijnd door twee, vooruitgeschoven en verhoogde, smalle venstertraveeën met borstweringen versierd door een geometrisch reliëf in beton, die in de vierde bouwlaag uitlopen in een klein driehoekig balkon. Beide zijvleugels, eveneens symmetrisch van opstand, bevatten centraal risalietvormige trapkokers, verlicht door hoge vensters met metalen borstweringen in een betonnen nis, en telkens twee gekoppelde, brede venstertraveeën met nagenoeg vierkante tweelichten.

De sobere achtergevels in baksteen worden geritmeerd door rechthoekige vensteropeningen met hardstenen dorpels, betonnen lateien en borstweringen in afwisselend verband. Boven de poortdoorgang bevindt zich een spitsbogige nis in beton met een Mariabeeld (1949). Het gebouw werd in 1985 door architect André Collaer gerenoveerd en uitgebreid met zes appartementen in de zolders.

De portierswoning telt twee bouwlagen, maar werd verhoogd in 1951, getuige de doorlopende rollaag tussen de tweede en lagere derde bouwlaag. De lijstgevel met een smalle deur- en brede venstertravee, eveneens opgetrokken in rode baksteen, is versierd met wigvormige hardstenen sluit- en aanzetstenen in de vensterlateien.