is aangeduid als vastgesteld bouwkundig erfgoed Bedevaartkapel Onze-Lieve-Vrouw van Barmhartigheid
Deze vaststelling is geldig sinds
is aangeduid als beschermd monument Bedevaartkapel Onze-Lieve-Vrouw van Barmhartigheid
Deze bescherming is geldig sinds
is aangeduid als beschermd stads- of dorpsgezicht, intrinsiek Bedevaartkapel Onze-Lieve-Vrouw van Barmhartigheid met ommuurde tuin
Deze bescherming is geldig sinds
is aangeduid als vastgesteld bouwkundig erfgoed Bedevaartkapel Onze-Lieve-Vrouw van Barmhartigheid
Deze vaststelling was geldig van tot
Georiënteerd bedehuis (nok parallel aan de straat) midden kleine tuin, aan de straatzijde afgezet met bakstenen muurtje. Herstellingswerken (onder meer portaal) in 1948-1970 volgens advies van M. English (Brugge) en architect Arthur Degeyter (Sint Andries). Binnen restauratie op initiatief van Zeer Eerwaarde Heer L. Vanheule, in 1970.
Eenbeukig kerkje met schip van drie traveeën en driezijdige koorsluiting, onder licht gebogen zadeldak (leien), gemarkeerd door centrale, octogonale dakruiter met ingesnoerde naaldspits (leien), gebouwd circa 1653 en voltooid in 1663. Verankerde baksteenbouw. Ten westen tuitgevel, voorzien van een aandak, schouderstukken en muurvlechtingen. Noord-, zuid- en oostgevel afgelijnd met geprofileerde kroonlijst en geritmeerd door middel van korfboogvensters met afgeschuind beloop en afzaat onder druiplijst. Spitsboogvormig, geprofileerd drielichtvenster met bakstenen maaswerk (onder meer visblaasmotief) in westgevel; ronde vensteropening en cartouche (1663 ?) in de top. Tegen laatst genoemde gevel aanleunend westportaal van drie traveeën onder lager zadeldak (leien, nok loodrecht in verlengde van kapel) met flauwe helling, daterend van 1774. Baksteenbouw. Aflijnend overhoeks muizentandfries. Korfbogige muuropeningen met kwartholbeloop eindigend op ezelsoor: centrale poort met middenstijl, waarop jaartal 1948 (restauratie) en venstertjes op afzaat. Aanpalende sacristie ten noorden, anno 1863.
Verzorgd interieur: éénbeukige ruimte met uitgewerkte wanden, overspannen door houten tongewelf; classicistische stoffering, daterend van 1772-1777; lambrisering met spiegelpanelen en medaillons waarin de busten van kerkvaders in halfverheven reliëf, afgelijnd door gekorniste kroonlijst; bovenmuren gemarkeerd door korfboogvensters, opgevat als opeenvolgende portiektraveeën geflankeerd door composietpilasters, onderling gescheiden door spiegelpanelen met festoenen of trofeeën; aflijnend, gekornist hoofdgestel op tandlijst en consoles; dominerende tinten: wit, blauw-groen (muurbeschotten) en goud (siermotieven).
Mobilair: Schilderij "Kroning van Onze-Lieve-Vrouw met musicerende engelen", door V. Boucquet. Retabelschilderij: zes mirakelschilderijen, door J. Roeland (1667), in voorportaal. Gepolychromeerd houten Onze-Lieve-Vrouwebeeld-met-Kind (16de eeuw), in voorportaal. Mogelijk authentiek A.J. Berger orgel (1773) en orgelkast.
Bron: DELEPIERE A.-M. & LION M. met medewerking van HUYS M. 1982: Inventaris van het cultuurbezit in België, Architectuur, Provincie West-Vlaanderen, Arrondissement Veurne, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen 8n, Brussel - Gent.
Auteurs: Delepiere, Anne Marie; Lion, Mimi
Datum:
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)
De kapel is langs de straatzijde afgeboord met een muurtje en taxushaag. Op het kapelhof staan enkele opgaande bomen waaronder een linde aan de straatkant.
De bouwer van het oorspronkelijk orgel is A.J. Berger, 1773. Rond 1805, na de heropening der kerken, werd het instrument in orde gesteld door R. Germain. In de 19de eeuw werden onderhoud en herstellingen uitgevoerd door dezelfde orgelmakers die ook in de parochiekerk te Izenberge werkzaam waren: B. Degryse, Fr. Liem, P. Loncke (van 1848 tot 1868); in 1863 vernieuwde P. Loncke het klavier en plaatste een nieuw register. In 1905 verwijderde H. Waeles het binnenwerk, en voegde het toe aan het orgel in de parochiekerk van Izenberge, zodat daar een 2-klaviers instrument ontstond; in de kapel bleef enkel de orgelkast met frontpijpen achter. In 1969 werd een totaal nieuw binnenwerk, met gebruikmaking van een kleine hoeveelheid ouder pijpwerk (recuperatie uit het orgel van de parochiekerk) gebouwd door de firma Loncke.