in casu architectuurhistorische waarde: deel uitmakend van een in baksteen en blauwe hardsteen opgetrokken middelgrote hoeve vormt het éénlaagse, 1763 gedateerde woonhuis met zijn intacte, in een rechthoekige omlijsting gevatte kruis- en kloostervensters, rechthoekige deur met achthoekig bovenlicht, houten muurankers, dragende structuur van moer- en kinderbalken en streektyperende ontdubbelde nokbalk één van de oudste en bovendien best bewaarde voorbeelden van een traditioneel opgevat boerenhuis. Door de late datering vormt het tevens een opmerkelijke illustratie van het lang doorleven van het traditionele bouwen. Dit alles, samen met de aanwezigheid van een voor de streek uniek voorbeeld van een 18de-eeuws poortgebouw, verleent aan Wilgendam een belangrijke documentaire waarde. Door haar volume de overzijde van het erf dominerend onderscheidt de typisch 19de-eeuwse, vijf traveeën tellende, tweebeukige langsschuur zich door de aanwezigheid van een via een rechthoekig erfdeurtje, rechtstreeks toegankelijke, met een haaks tongewelf afgedekte, langgerekte aardappelkelder. De landschappelijk waardevolle inplanting in een van de talrijke bronhoofden van de Eisbroekbeek, de aanwezigheid van een dikke paardenkastanje ter hoogte van de poort en de historische omkadering met een hoogstamboomgaard met op de hoek een kapel – een goed bewaard en representatief voorbeeld van een 1766 gedateerde, hardstenen wegkapel in Louis XV-stijl - leveren een belangrijke bijdrage tot herkenbaarheid en authenticiteit van dit agrarisch ensemble.

pas vermeld sinds de 18de eeuw maar onmiskenbaar van oudere origine en, voor zover de gegevens reiken, van oudsher in het bezit of gepacht door plaatselijke notabelen behoort de hoeve Wilgendam, genoemd naar de sinds de 14de eeuw bekende familie Welghedane, tot de oudste en belangrijkste landbouwuitbatingen van de streek.