Naar aanleiding van de aanvraag van een omgevingsvergunning voor de bouw van appartementen werd binnen het plangebied een archeologisch vooronderzoek uitgevoerd bestaande uit een landschappelijk booronderzoek en een proefsleuvenonderzoek. De zes boringen van het landschappelijk booronderzoek toonden aan dat naast de dikke humusrijke Ap-horizont er geen of enkel een dunne B-horizont kan worden waargenomen. Dit impliceert een geringde bodemvorming. De bodem bestaat er uit droog zand onder een dikke plaggenbodem (Zbm(g)). Deze classificatie en het ontbreken van een B-horizont in het grootste gedeelte van het onderzoeksgebied doet vermoeden dat de oorspronkelijke bodem in het verleden afgegraven is geweest. Het terrein is later terug opgehoogd met antropogene organisch rijke materialen (Ap-horizont). Verder zijn er op dit projectgebied ook geen indicaties aanwezig dat er een goed bewaarde bodemopbouw is, waar een steentijdsite kan zijn bewaard gebleven. Tijdens het proefsleuvenonderzoek zijn twee bodemprofielen aangelegd om de boringen te kunnen verifiëren. In één van de twee profielen is een vroegere podzolbodem herkend, terwijl in het tweede profiel geen bodemvormende processen zijn waargenomen. Het sporenbestand werd op een variërende diepte aangesneden in de moederbodem, tussen 9,39m en 10,10m TAW. Het niveau van het maaiveld ligt tussen 9,90m en 10,9m TAW. Uit deze waarden blijkt dat het terrein een sterke variatie in hoogte kent, met de hoogste waarden, voor zowel het maaiveld als het archeologisch niveau, op het eerder centrale stuk van het noordelijke deel en in het zuidelijke deel. Er zijn 88 antropogene sporen waargenomen die in twee categorieën onder te brengen zijn. De grootste categorie sporen, 56 kuilen, 11 paalsporen, 5 greppelsegmenten en 3 grachtsegmenten  hebben allen een duidelijke aflijning met een overwegend heterogene, grijze tot donkergrijze zandige textuur. De meeste sporen bevatten zeer kleine inclusies zoals baksteen, glas of plastic en worden als recente sporen geïnterpreteerd. De andere categorie sporen, 13 paalsporen, zijn ouder en hebben een minder duidelijke aflijning met een sterkere uitloging van de vulling, bestaande uit donkergrijs tot donkerbruin zand. Alle sporen uit deze categorie lijken onderdeel te zijn van een gebouw met een NO-ZW oriëntatie. Deze 13 sporen concentreren zich in het centrale deel van het plangebied, tevens de hoger gelegen gronden. Puur typologisch gezien lijkt het om een gebouw met middenbeuk en twee zijbeuken te gaan. De vondsten, een brokje houtskool en een fragment van een dakpan laten voorlopig geen datering van deze structuur toe.