In het kader van restauratie van de Sint-Odulfuskerk werden graafwerken gepland in en buiten de kerk.

Bij de beperkte uitgravingen in functie van de geplande werken werden begravingen aangetroffen en enkele muren/structuren. Algemeen waren de skeletten matig tot slecht bewaard en gefragmenteerd door de opgravingswijze. Ook de muren/structuren zijn verspreid en gefragmenteerd aangetroffen.

In totaal werden 58 spoornummers uitgereikt. Hiervan waren er 14 skeletten, 25 grafkuilen, 15 vullingen, 3 muren en 1 fundering.

Bij de opgraving werden skeletten aangetroffen in een aantal van de putten buiten de kerk en grafaflijningen in de profielen binnen de kerk.

Op één volledig bewaarde skelet na betreft het allemaal gefragmenteerde skeletten. Ze liggen met een W-O-oriëntering begraven, het hoofd in het westen. De gedrongen houding van de skeletten en de soms zichtbare rechthoekige aflijning wijzen op kistbegravingen.

In totaal werden buiten de kerk 13 anatomisch correcte skeletten aangetroffen, naast los botmateriaal. De gemiddelde leeftijd van alle individuen was 55 jaar, met een range van 44 tot 68 jaar. Ondanks de kleine populatie geeft een gelijke verhouding van mannen en vrouwen aan dat het waarschijnlijk een ‘normale’ begraafplaats betreft, waar mannen, vrouwen en kinderen begraven zijn. Op basis van pijprokersslijtage op de tanden kunnen de graven gedateerd worden tussen de 17de en eind 19de eeuw.

In de kerk werden naast de aangetroffen fundering uit los gestapelde silexblokken van de westzijde van de kerk en de funderingen van de pijlers twee smalle muurtjes aangesneden. Ook buiten de kerk bevonden zich resten van een structuur. Mogelijk betreft het resten van (graf)kelders.

Algemeen werden buiten de inhumaties en het ingezamelde los botmateriaal zeer weinig overige vondsten aangetroffen.