Naar aanleiding van een omgevingsvergunning voor een woonverkaveling werd een archeologisch vooronderzoek uitgevoerd binnen het projectgebied. Dit onderzoek bestond uit een landschappelijk booronderzoek en een proefsleuvenonderzoek. De landschappelijke boringen hebben uitgewezen dat een archeologisch niveau zich bevindt op een diepte van 60 à 75 cm beneden het maaiveld. Omdat er afgezien een rest van de BC-horizont geen horizonten met enige bodemvorming is aangetroffen, is de verwachting van in-situ bewaarde steentijdsites (jagers-verzamelaars) laag. Tijdens het proefsleuvenonderzoek werd een groot aantal verstoringen aangetroffen, voornamelijk centraal in het plangebied. Deze zijn voornamelijk te wijten aan de bouwfase van het 20ste-eeuwse gebouw en aanhorigheden die zich hier bevonden. Verder kwamen er verspreid over het terrein ook verstoringen voor die in verband te brengen zijn met recente drainage. In deze verstoringen kwamen o.a. bouwpuin, glas, betonnen put, leidingen, … voor. Het ging duidelijk om recente verstoringen. Dit was ook het geval voor een sterk afgelijnd spoor. Een drietal greppels zijn geïnterpreteerd als post-middeleeuwse tot sub-recente slootvullingen en perceelsgreppels. Buiten wat baksteen bevatten ze geen dateerbaar materiaal. Vele greppels zijn terug te vinden op de historische kaarten. Er zijn geen vondsten aangetroffen noch werden stalen genomen. Al deze antropogene sporen zijn gerelateerd aan afwatering, interne indeling van de percelen en de bouw -en afbraakfasen van de 20ste-eeuwse bewoning centraal in het plangebied.