Om inzicht te krijgen in de bodemopbouw en het potentieel op aanwezigheid van steentijd artefactensites te onderzoeken, werd eerst een landschappelijk booronderzoek uitgevoerd. Op basis van de resultaten van het landschappelijk booronderzoek, stelde men vast dat de aanwezige veenlagen niet geraakt zouden worden door de toekomstige werkzaamheden.

Op basis van het bureauonderzoek stelde men vast dat het plangebied Groot Schoor langdurig onder invloed is geweest van getijdenwerking. In 1556 werd de kraagvormige dijk rond Groot Schoor aangelegd, in 1626 werd het gebied langs Scheldezijde ingedijkt waarbij een zomer- en winterdijk voorzien werd. Deze zijn te zien op de historische kaarten vanaf de 17de eeuw. Het is niet zeker of diverse dijkfasen of herstellingen uitgevoerd werden aan de Scheldedijk. Wel zorgde met zekerheid een storm in 1953 voor dijkbreuken. Ook overstromingen die plaatsvonden in 1976 zorgden ervoor dat het gebied onder water kwam te staan. Men besloot daarom de dijken te verhogen en verbreden, waarbij men de oude dijken behield, maar aan landzijde breder maakte. De overstromingsfunctie verdween volledig met deze werken en de kraagvormige dijk verloor hiermee ook zijn functie. De oude Scheldedijk kan bijgevolg nog bewaard gebleven zijn onder de huidige Scheldedijk.