Naar aanleiding van een geplande woonverkaveling en een positief proefsleuvenonderzoek werd een vlakdekkende opgraving uitgevoerd die sporen uit meerdere perioden aan het licht bracht maar met nadruk op de laat-Merovingische en Karolingische periode. Binnen het projectgebied werd een deel van een vroegmiddeleeuws erf aangesneden. Hoewel geen duidelijke plattegrond van een hoofdgebouw werd aangetroffen, waren wel een waterput en twee spiekers aanwezig. Op basis van het aardewerk en meerdere natuurwetenschappelijke dateringen kunnen beide structuren en de waterput gedateerd worden in de vroege middeleeuwen, meer bepaald de Karolingische tijd, vanaf de late 7de/vroege 8ste eeuw. Op basis van het aardewerk kunnen meerdere andere sporen eveneens in de Karolingische periode gedateerd worden. Het mogelijke hoofdgebouw zou ook uit deze periode dateren. Het aardewerk in de meeste sporen kan jammer genoeg slechts ruim gedateerd worden, waardoor hiervoor geen nauwkeurige datering voorzien kan worden. Meerdere scherven wezen op een datering in de metaaltijden en/of Romeinse tijd, sommige konden nauwkeuriger gedateerd worden in de ijzertijd. Vele van deze scherven werden echter gevonden in contexten waar eveneens jongere scherven aanwezig waren, waardoor de aanwezigheid van sporen uit de metaaltijden en/of Romeinse tijd niet met zekerheid onderschreven kan worden, hoewel de nabijheid van een urnenveld doet vermoeden dat binnen het projectgebied ook sporen uit de ijzertijd aanwezig zouden zijn. Resten van urnengraven werden sowieso niet vastgesteld binnen het projectgebied. De aanwezigheid van gedraaid grijs aardewerk, één enkele scherf geglazuurd rood aardewerk en een 14C-datering lijken te wijzen op de aanwezigheid van jongere (volmiddeleeuwse) sporen. Tijdens het onderzoek werden echter geen duidelijke structuren uit deze periode herkend. Mogelijk gaat het om een eerder agrarisch gebruik van de omgeving, wat ook gesuggereerd wordt door het koutertoponiem. Omstreeks de 15de eeuw werd het projectgebied omgevormd tot een bolle akker. Deze functie bleef behouden tot de eerste helft van de 20ste eeuw, wanneer opnieuw bebouwing verschijnt.