Naar aanleiding van renovatie en verbouwingswerken van een beschermd gebouw binnen een historische site met walgracht gesticht in de 13de eeuw, werd een voorafgaand archeologisch onderzoek uitgevoerd. Het te verbouwen gebouw dateert uit de 18de eeuw. Na aanpassing van de geplande werken die de bodemingreep beperkte tot max. 40 cm diepte en de postmiddeleeuwse keldervloer (te behouden in nieuwe kelder), zijn nog 15 relevante archeologische sporen geregistreerd. Het gaat om 5 kuilen, 3 keldermuren, 3 vloeren, een trap, een witte kalklijn, een kuil of insteek en een greppel. Vier kuilen en de greppel bleven ongedateerd wegens gebrek aan dateerbare vondsten. De overige sporen zijn alle in verband te brengen met de postmiddeleeuwse kelder. Er zijn twee fasen herkend in de kelderstructuur. In een eerste fase was de kelder verdeeld in 2 delen door een muur met opening in het ZW. De kuilen worden in verband gebracht met het graven van de insteek voor de keldermuren. Deze fase is door het aanwezige aardewerk gedateerd in de 18de tot 19de eeuw. In een tweede fase was de kelder in 2 delen verdeeld door een vaste muur (dichtgemetselde toegang).