Een Romeinse muntvondst in de teelaarde geeft aan dat het onderzoeksgebied reeds in de Romeinse periode bezocht werd.

De opgraving legde occupatiesporen bloot uit de volle en late middeleeuwen. In de volle middeleeuwen (11de – vroege 13de eeuw n.C.) bestaat het woonerf uit enkele palenrijen, losse paalkuilen, greppels en grachten. Uit de late middeleeuwen (1300-1450 n.C.) dateren een drenkpoel, een brede, afbuigende gracht en enkele greppels. Het woonerf uit de volle en late middeleeuwen werd echter slechts gedeeltelijk gevat binnen de grenzen van de opgravingszone en loopt vermoedelijk nog door in zuid(west)elijke richting. Hier bevinden zich vermoedelijk de hoofd- en bijgebouwen van het erf. Enkele vondsten, waaronder de metaalslakken wijzen op het bewerken van ijzer in of in de directe omgeving van de site; het strijkglas wijst dan weer op huiselijke nijverheid. De nederzetting lijkt na deze periode verlaten te worden. 

In de laatmiddeleeuwse gracht en in de drenkpoel werden verkoolde graankorrels aangetroffen. Het gaat in de 2 gevallen om een enkele roggekorrel (Secale cereale). De waterkuil bevatte resten van gewone braam (Rubus fructicosus), gewone vlier (Sambucus nigra), zegge (Carex sp.) en melganzenvoet (Chenopodium album). De pollenstalen uit de waterrijke sporen weerspiegelen een zeer open landschap met kleine bosjes met eik (Quercus), beuk (Fagus), linde (Tilia) en iep (Ulmus) en eikvaren (Polypodium) in de ondergroei. Op de schralere en drogere zandgronden in de omgeving stond vermoedelijk struikheide (Calluna). Mogelijk was heide ook op de droge zandbodems op de vindplaats zelf aanwezig. Opvallend zijn daarnaast de hoge pollenpercentages van van gerst, tarwe en rogge, die vermoedelijk duiden op het dorsen van granen in de directe omgeving. Naast granen, werden ook pollen van hop/hennep (Humulus lupulus/Cannabis sativa) aangetroffen. Op basis van het pollen kan niet met zekerheid worden bepaald of het hier om hop of hennep gaat maar het lijkt waarschijnlijk dat hier sprake is van hennepteelt. De directe omgeving moet zeer grasrijk geweest zijn gezien, naast grassen (Poaceae) ook boterbloemen (Ranuculus acris-type) en klaver (Trifolium repens-type) aanwezig waren.

Twee inslagkraters van bommen hebben het onderzoeksgebied op het einde van de Eerste Wereldoorlog getroffen.