Archeologisch preventief onderzoek met wetenschappelijke vraagstelling naar aanleiding van geplande woonverkaveling op historische site van de gesloopte 17de-eeuwse (herberg)hoeve 'Nadorst'. Tijdens de opgraving werden verschillende bewoningsfasen van deze hoeve blootgelegd waarbij funderingen, vloeren en kelders van het hoevegebouw maar ook het achtererf met paalkuilen, kuilen, greppel, 4 plaggen waterputten al dan niet gefundeerd op een houten karrenwiel, 1 bakstenen waterput en 1 beerput werden geregistreerd. De opgraving leidde tot een beter zicht van de bewoningsevolutie van de hoeve. De hoeve evolueerde van een gebouw dat grotendeels opgetrokken was in hout op het einde van de 16de-begin 17de eeuw naar een volledige stenen hoevegebouw in de 20ste eeuw. Terwijl de 4 laatmiddeleeuwse waterputten in de late middeleeuwen opgetrokken waren uit plaggen, werd in de 18de-19de eeuw een nieuwe bakstenen waterput aangelegd. De archeologische sporen waargenomen in de zone van het achtererf brachten ook nieuwe informatie over het gebruik en indeling van zo'n erf aan het licht. Zo werden er o.a. sporen van agrarische activiteiten (beddenbouw) en de aanwezigheid van een beerput vastgesteld.