In de boringen werd een mogelijke paleobodem, daterend uit de Bolling of Allerod periode, herkend. Er werd geen lithisch materiaal aangetroffen maar men nam een staal houtskool uit de mogelijke paleobodem voor houtskoolanalyse en 14C-datering.

De datering van het verkoold dennenhout sluit aan bij de eindfase van een periode van bosbranden die aanleiding gaven tot het ontstaan van een typisch houtskoolrijke horizont die in de literatuur gekend is onder de naam Usselobodem. Deze eindfase wordt algemeen gesitueerd in de vroege jonge dryas, rond 12700/12600 BP. De aangetroffen bodem kan dan ook beschouwd worden als een Usselobodem. In de Kempen zijn vindplaatsen gekend waar finaalpaleolithische vondsten in directe associatie met een Usselobodem werden aangetroffen. Het gaat daarbij om kampementen van de federmessergroepen en mogelijk ook van de Ahrensburgcultuur. Het onderzoek naar de locatiekeuze voor finaalpaleolithische sites leert dat deze in de
Kempen typisch voorkomen op iets hoger gelegen droge ruggen langs open water. Het onderzoeksgebied bevindt zich in een landschappelijke context die op basis van de huidige stand van het onderzoek hoog gewaardeerd mag worden, met name op de zuidgerichte droge helling van een zandrug met onderaan de helling het stromend water van de Zwarte Beek. De aanwezigheid van een Usselobodem uit het begin van de jonge dryas biedt de mogelijkheid dat er finaalpaleolithische sites bewaard bleven.
Ondanks het ontbreken van een finaalpaleolithische site ter hoogte van het onderzoeksgebied, werd met deze studie het archeologisch potentieel aangetoond van het gebied, in het bijzonder van de in het zuiden aanpalende terreinen richting de Zwarte Beek.