Tijdens het vlakdekkende onderzoek te Mechelen, Hombeek, Zemstseweg werden 123 sporen geregistreerd op een relatief beperkte oppervlakte. De sporen en structuren situeren zich daarbij voornamelijk in de zuidelijke helft van het terrein. De structuren zijn allemaal te duiden als sporen van bewoning. Op basis van het vondstmateriaal en de plattegrondtypes kunnen twee periodes onderscheiden worden, namelijk de eerste helft van de Midden IJzertijd en de Vroeg Romeinse tijd.

De sporen en structuren te dateren in de Midden IJzertijd zijn vooral gelegen aan de zuidwestzijde van het plangebied. De structuren bestaan voornamelijk uit spiekers en kuilen. Waterputten en huisplattegronden werden niet aangetroffen uit deze periode. Het is duidelijk dat de bewoning zich naar het zuidwesten uitstrekt. De meerderheid van het aardewerk is afkomstig uit de kuilen en kan deze structuren dateren in de eerste helft van de midden ijzertijd. Op basis van de locatie worden de spiekers tot dezelfde periode gerekend. Omdat slechts de rand van de bewoning werd aangetroffen, kan er weinig gezegd worden over de opbouw en de verdeling van de erven.

De bewoning uit de Romeinse tijd bestaat enkel uit huisplattegronden, vier in totaal. Ook hier zijn geen waterputten aangetroffen en ontbreken ook de spiekers en de kuilen. Op basis van het weinige vondstmateriaal, met een klein aandeel aan gedraaid aardewerk, worden deze structuren in de vroeg Romeinse tijd gedateerd. Drie van de huisplattegronden behoren tot het Alphen-Ekeren type, wat past binnen deze datering. Ook de vierde plattegrond, een eenvoudige kruisvorm, past nog in dit beeld. Ook hier kan weinig gezegd worden over de indeling van de erven, gezien de spiekers, waterputten en kuilen ontbreken. Op basis van enkele overlappingen is er een fasering vast te stellen, maar door het weinige materiaal kan deze niet scherpgesteld worden. Uit de reconstructie van het landschap blijkt dat in de nabijheid van de bewoning kleinschalige landbouw werd bedreven, er werd onder andere gerst verbouwd. Er zijn geen typische Romeinse kenmerken elementen gekomen uit het archeobotanisch onderzoek. Zo zijn er geen typische soorten aangetroffen zoals die geïntroduceerd werden door de Romeinen (e.g. walnoot, pruim, koriander) en zijn er bijvoorbeeld geen macrobotanische resten van spelttarwe aangetroffen. 

De meerderheid van het vondstmateriaal bestaat uit handgevormd aardewerk, aangevuld met een kleine hoeveelheid gedraaid aardewerk, huttenleem en keramische objecten. Het gaat om bijna 500 stuks met een gewicht van bijna 9kg. Daarnaast werd er nog een kleine hoeveelheid natuursteen en vuursteen aangetroffen (15 stuks á circa 500g).