Naar aanleiding van de bouw van twee appartementsblokken binnen het onderzoek werd een archeologisch vooronderzoek uitgevoerd. Dit gaf aan dat het terrein een hoog archeologisch potentieel kende en toonde verder ook de aanwezigheid van een waardevolle archeologische vindplaats aan, die verder onderzocht moest worden.

Daarop werd een opgraving uitgevoerd. Dit leverde de resten van een Romeinse gebouwplattegrond op uit de tweede helft van de 2de eeuw tot de eerste helft van de 3de eeuw na Chr. Deze vondst vult een belangrijk hiaat op, zowel met betrekking tot menselijke activiteiten in de regio tijdens de Romeinse periode als met betrekking tot de gebouwplattegrond. De functie van een Romeins erf op deze plaats mag misschien gezien worden in functie van de bevoorrading en de marktfunctie van de vicus van Grobbendonk. Nijlen lag immers langs de Romeinse weg van Elewijt naar Grobbendonk, op korte afstand tot de vicus van Grobbendonk.

Sporadisch werden ook oudere sporen uit de late bronstijd tot vroege ijzertijd vastgesteld, wat aangeeft dat er al vroeger dan de Romeinse tijd menselijke activiteiten geweest zijn op de site.

Na de Romeinse tijd kunnen we pas vanaf de late middeleeuwen terug met zekerheid sporen aanduiden. Uit de late middeleeuwen tot de eigen tijd stammen verschillende restanten van perceelsindeling. Ze zijn te relateren aan het gebruik van het terrein als akkerland en als grasland.