Tijdens de archeologische opgraving werden in totaal 145 sporen aangetroffen en geregistreerd. De meeste sporen zijn van antropogene oorsprong, slechts één spoor werd aangeduid en bleek natuurlijk te zijn. De sporen kunnen globaal in zeven categorieën opgedeeld worden, nl.: paalkuilen,
greppels/grachten, grafcirkel, waterkuil, afvalkuilen, haardkuil en overige kuilen. Naast deze archeologisch interessante sporen werden ook nog een aantal recente kuilen/verstoringen ingemeten en op plan gezet. Deze recente verstoringen kunnen een negatieve impact hebben op mogelijk
aanwezige archeologische resten.

Een aantal van de 100-tal paalkuilen die werden aangetroffen kunnen aan elkaar geassocieerd en behoren tot eenzelfde structuur of gebouwplattegrond. Zo kunnen met zekerheid drie hoofdgebouwen en één bijgebouw geïdentificeerd worden. De hoofdgebouwen zijn bootvormige boerderijen die te dateren zijn in de late 10de of 11de eeuw. Ook het bijgebouw is, gezien een vergelijkbare oriëntatie, in deze periode te dateren. De drie huizen zijn wellicht te verdelen binnen drie verschillende erven. Langsheen de gebouwen zijn greppels/grachten aangetroffen met eenzelfde oriëntatie. Het is echter niet zeker of deze greppels/grachten restanten zijn van de erfafbakening. Vermoedelijk betreft het eerder irrigatie- of afwateringsgrachten.

Daarnaast werd in het westelijk deel van het onderzoeksgebied een kringgreppel aangetroffen. Het gaat hier waarschijnlijk om een grafcirkel dat wellicht gedateerd kan worden in de Late Bronstijd of Vroege IJzertijd, al is het evenwel mogelijk dat deze in de Vroeg Romeinse periode kan gesitueerd worden. In deze periode komen namelijk ook nog dergelijke structuren voor. De grafcirkel komt individueel voor en er zijn dus geen andere linken met begraving over de rest van het terrein. De grafcirkel bevindt zich echter op de rand van het onderzoeksgebied.

In totaal werden 86 scherven ingezameld/gedetermineerd. Het gaat hierbij om een zeer gefragmenteerd ensemble, waarbij acht verschillende aardewerkgroepen herkend konden worden. Het gaat hierbij om zogenaamd Elmpter aardewerk, grijs aardewerk van vermoedelijke lokale origine,
Maaslands aardewerk, protosteengoed, rood aardewerk, Rijnlands roodbeschilderd aardewerk, steengoed en Zuid-Limburgs aardewerk. Dit aardewerk kan voornamelijk gedateerd worden in de 10de tot de 13de eeuw.

Uit dit onderzoek kan geconcludeerd worden dat er zeker vanaf de late 10de of 11de eeuw reeds bewoning aanwezig was in Opglabbeek. Mogelijk gaat de aanwezigheid van een eventuele nederzetting in de buurt van het onderzoeksgebied zelfs terug tot in de Late Bronstijd of Vroege IJzertijd en dit op basis van een grafcirkel die is aangetroffen binnen het plangebied. Dit onderzoek levert daardoor een belangrijke bijdrage voor de kennis van rurale nederzettingen uit de volle middeleeuwen voor de gemeente Opglabbeek en de ruimere omgeving van de Limburgse Kempen.