Deel van de rijksweg N353, loopt van oost naar west, in het zuiden van het dorp. Gebogen tracé. Maakt als Romeinse heirbaan reeds van oudsher deel uit van het historische stratenpatroon van de gemeente. Vroeger werd het deel van de straat ter hoogte van de huidige Sint-Pietersstraat als "Plaats" aangeduid.

Geconcentreerde rij- en lintbebouwing in de dorpskern. Aan de dorpsgrenzen geen bebouwing. Combinatie van woon- en commerciële functie. De basisbebouwing bestaat uit breedhuizen van één à twee bouwlagen en twee à acht traveeën. Tal van arbeidershuizen van één bouwlaag onder meer nummer 332 van circa 1900 met geprofileerde fries en typische ijzeren I-balken voor de rechthoekige muuropeningen; nummer 336 verankerde baksteenbouw met getoogde muuropeningen. De aanwezigheid van verschillende 19de-eeuwse herenhuizen in de dorpskern, met typische bepleisterde en beschilderde lijstgevel, duidt op het belang van deze hoofdstraat onder meer nummer 338 met aangepaste gecementeerde lijstgevel. De oudste bestaande bebouwing gaat terug tot de 18de eeuw. Maar het straatbeeld wordt voornamelijk bepaald door panden uit de tweede helft van de 19de eeuw en de eerste helft van de 20ste eeuw. Daarnaast ook vernieuwde parementen en nieuwbouw. Tal van breedhuizen met eenvoudige bakstenen lijstgevels verfraaid door een bakstenen fries en met typische poorttravee onder meer nummer 367, nummer 380 heden herberg, verticale gevelritmering door lisenen. Nummer 409, lage baksteenbouw met getoogde vensters met vernieuwd schrijnwerk. Nummer 395, gedateerd 1932, zie gevelsteen. Ook enkele typische intebellumwoningen onder meer nummer 413 met typerend geprofileerd portaal. Ook verscheidene witgeschilderde parementen onder meer nummers 324 en 326.