Straat met een recht tracé en één scherpe bocht vanaf het kruispunt Lostraat/ Nieuwkapellestraat/ Smissestraat/ Sint-Pietersplein tot de Oude Zeedijk. Zicht op de toren van de Sint-Pieterskerk.

Een deel van de straat is reeds aangeduid op de Ferrariskaart (1770-1778), als korte rechte, doodlopende straat in het verlengde van de Smissestraat, met aaneengesloten bebouwing. Het deel van de straat ter hoogte van de Oude Zeedijk is voor het eerst aangeduid op de kaart van Militair Cartografische Instituut van 1883, als erftoegang van nieuwe hoeve. De erftoegang tot deze hoeve is op de kaart van Militair Cartografisch Instituut van 1911 verlengd en omgevormd tot de huidige Lepelstraat als verbinding tussen de dorpskern en de Oude Zeedijk.

Het huidige straatbeeld wordt getypeerd door een aaneengesloten bebouwing van lage burgerhuizen uit de jaren 1920, de meeste met verbouwd karakter. Lepelstraat nummer 31: arbeidershuis gekenmerkt door een brede dakkapel met uitgewerkt windbord op korbelen, voorts vernieuwd houtwerk.
Lepelstraat nummer 2/ Sint-Pietersplein: burgerhuis, aansluitend bij de ommuring van het kerkhof, heropgebouwd in de jaren 1920, gemarkeerd door rechthoekige muuropeningen onder versierde I-profielen en rechter risaliet oplopend in gewijzigde puntgevel.