Korte rechte straat van de Maria Doolaeghestraat naar de IJzerlegerstraat. Tot voor de Eerste Wereldoorlog "Paaphoek" of "Paphoek", zie Atlas der Buurtwegen (circa 1843) genaamd. De huidige naam (gemeenteraadsbeslissing van 1924) verwijst naar de circa 6000 Franse marine-fuseliers die onder bevel van Admiraal Ronarc'h de Belgische troepen van 16 oktober tot 10 november 1914 bijstonden in de verdediging van Diksmuide tegen de Duitse inval. Als tracé reeds aangeduid op de stadsplattegrond van Jacob van Deventer (circa 1550).

Omstreeks 1479 vestigen zich op de westelijke hoek van de Fuselierstraat en de IJzerlegerstraat de Zwarte Zusters in een huis genaamd "Sint-Andries". In de daaropvolgende decennia wordt hier een kloostercomplex uitgebouwd dat duidelijk te zien is op het figuratieve stadsplan van Martinus Haecke (1716) en dat op een kopie van de 'Caerte Figurative van de stadt van Dixmude' (1752-1753) is aangeduid als "Kercke der Zwarte Zusters". Onder Frans bewind wordt het complex in 1796 als national goed verkocht, waarbij een deel van het gebouwenbestand klaarblijkelijk herbestemd wordt, vermits de plattegrond van de gedesoriënteerde kerk nog op de Atlas der Buurtwegen is waar te nemen. Omstreeks 1860 wordt de kerk dan toch afgebroken voor de bouw van een notariswoning. Na de Eerste Wereldoorlog wordt de straat op zijn oorspronkelijk tracé heropgebouwd in een aaneensluitende bebouwing van lage (maximum twee bouwlagen) wederopbouwarchitectuur geritmeerd door dakvensters in trapgeveltjes en zijrisalieten als trapgevel uitgewerkt (onder meer nummer 5 met deels bewaard houtwerk).