Naar de Leuvense beeldhouwer Gerard Vander Linden (1830-1911) genoemde straat tussen de Emile Mathieustraat en de Naamsevest, waarvan het tracé en de rooilijn werden gepland in het ontwerp voor het Nieuw Kartier van stadsingenieur M. Lens uit 1928. Bebouwing aan pare straatzijde voornamelijk daterend uit het tweede kwart van de 20ste eeuw en van modernistische inslag, maar op bredere en minder diepe percelen waarmee het voor het Nieuw Kwartier typerende ritme van drie bouwlagen en drie traveeën doorbroken wordt. Breedhuizen van drie à vier traveeën met hoek- en zijgevels afgewisseld met tuinen en garages aan de straatzijde (nrs. 2-4, 6-8, 16), openen en sluiten de straatwand. De grote percelen laten ook toe om gekoppelde woningen te bouwen zoals de nrs. 10-12 uit 1937 van J. Forton, een in spiegelbeeld opgesteld geheel van twee dubbelwoningen van drie traveeën en drie bouwlagen in rode baksteen met doorlopende lekdrempels, rollagen en kroonlijst, en met identiek houten schrijnwerk met een horizontale en verticale geleding in de grote rechthoekige vensteropeningen. De onpare straatzijde werd slechts bebouwd gedurende het derde kwart van de 20ste eeuw met vooral appartementsgebouwen van drie tot vijf bouwlagen en autostaanplaatsen van één enkele bouwlaag, die de straatwand een onregelmatig karakter verlenen.