(Zie ook Oostende-Haven)

Lange straat van het Ernest Feysplein tot aan de Graaf de Smet de Naeyerbrug. Gedeelte tussen plein en Lijndraaiersstraat voordien "Goede Windstraat", de voornaamste straat van het Hazegras. Zogenaamd in 1785 onder de Oostenrijkse regering wanneer de wijk wordt uitgebouwd. De Goede Windstraat is voorheen een smalle straat met recht tracé, vanaf het Militair Arsenaal tot aan de Lijndraaiersstraat. K.B. van 17 juni 1899: stad krijgt toestemming tot aanleg van nieuwe laan in het verlengde van de Kapellestraat, over de Goede Windstraat, en met wijde bocht dwars door de terreinen van de kazerne, richting Maria Hendrikapark: de Goede Windstraat wordt verbreed en naar het zuiden verlengd. Nieuwe straat krijgt meteen huidige naam, als eerbetoon voor eerste minister. Afbraak van gebouwen van de lijndraaiers in de Lijndraaiersstraat, huizen aan westzijde van Goede Windstraat en groot deel van oude kazerne. Op laatstgenoemde terreinen creatie van nieuwe bouwblokken in dambordpatroon. Voor overgang naar Graaf de Smet de Naeyerbrug, ophoging van de weg, waardoor onder meer nu afgebroken kerk onder straatniveau komt te liggen. Invloed van de ophoging ook bij hoekhuis met de Slachthuiskaai (zie nummer 98).

Basisbebouwing ten noorden van de Lijndraaiersstraat bestaande uit voornamelijk restaurants, cafés en hotels van begin 20ste eeuw; ook burgerhuizen. Nummers 8, 9, 11 en 20, winkelhuizen aanleunend bij de stijl van het gevelensemble op het Ernest Feysplein: enkelhuizen van twee of drie traveeën en drie bouwlagen in neo-Vlaamse renaissance, zie rode baksteen met natuurstenen banden en ornamenten, afgewerkt met trap- of tuitgevels. Nummers 2-10, vervangen door recente middenhoogbouw, vroeger ensemble in dezelfde stijl. Nummer 6, sterk verbouwd neoclassicistisch gebouw met rond fronton, vroeger "Hotel au petit bateau". Oostkant van de straat tot 1996 gedomineerd door neogotische kerk Onze-Lieve-Vrouw-Onbevlekte Ontvangenis, gebouwd in 1862-1864 door architect F. Lauwereys (Oostende), ontwerper van onder meer het tweede kursaal, het "Nieuw Station" op Hazegras en de Anglicaanse kerk in de Langestraat.

Driebeukige basiliek in neogotische stijl met ingebouwde westtoren. Interieur en mobilair steken gunstig af tegen sober exterieur. Afgebroken in het kader van de herwaardering van de wijk. Hoekhuis links van de kerk (nummer 22) eveneens in dat kader gesloopt: vroeger deel uitmakend van de meisjesschool van de Zusters van de Heilig Jozef in de Vrijhavenstraat (zie Vrijhavenstraat nummers 37-39), neoclassicistisch enkelhuis van vier traveeën en drie bouwlagen onder schilddak. Aan de andere kant van de kerk, nummers 26-32, samenstel van vier huizen, als één geheel gebouwd circa 1880; linkse huis afgebroken, gebruikt als pastorie, hoekgebouw rechts als jongensschool. Nu zijn de huizen gecementeerd en geschilderd, vroeger volgens neogotische trant in rode baksteen. Straatgevel van elf traveeën geritmeerd door pilasters; uiterste en centrale travee afgewerkt met puntgevels. Centrale deuren oorspronkelijk gevat in rondbogige waterlijst met rond medaillon; nu verwijderd. Ten zuiden van de Lijndraaiersstraat, vanaf nummer 34, basisbebouwing bestaande uit interbellumburgerhuizen. Hierbij gaan vaak dezelfde architecten en aannemers te werk: architect A. Devreese (Oostende) voor de nummers 54, 68, 78, 82 (nu met nieuw parement) en 90, architect A. Vereecke (Middelkerke) voor nummers 52, 62 en 98 en aannemer I. Lingier (Bredene) voor de nummers 34, 54, 68, 78, 88 en 98 (zie eveneens nummer 10). Nummers 34-40, interbellumgevelrij op bouwblok tussen Lijndraaiersstraat en Vaartstraat, bestaande uit burgerhuizen met bescheiden vormgeving, lijstgevels van twee of drie traveeën en drie tot vier bouwlagen Nummer 34, hoekhuis van jaren 1930 gebouwd door aannemer I. Lingier (Bredene) in historiserende trant; rode baksteenbouw met gecementeerde details, onder meer afgeschuinde hoek, erker, kordons en versieringen muuropeningen. Nummer 40, burgerhuis in dezelfde stijl, maar iets meer art-decogetint. Nummer 44, hoekhuis in historiserende stijl onder mansardedak met in Vaartstraat aansluitend twee opslagruimtes met tuitgevel: oorspronkelijk in veelkleurig metselwerk, nu witgeschilderd. Nummer 38 met vooruitstrevender art-decovormgeving van jaren 1930.

Tussen de Vaartstraat en de Slachthuiskaai, nummers 48-98, aaneensluitende eclectische interbellumgevelrij, bestaande uit grote burgerhuizen en enkele appartementsgebouwen.