Rechte noord-zuid-straat tussen de Vrijhavenstraat en de Vaartstraat. Krijgt naam in 1785, wanneer de volledige wijk onder de Oostenrijkse regering in dambordpatroon wordt aangelegd. In die tijd doen veel fregatten of zeilschepen met drie masten en twee à drie dekken de Oostendse haven aan. Voornamelijk woonfunctie: basisbebouwing bestaande uit huizen met lijstgevel uit het eerste kwart van de 20ste eeuw, twee of drie bouwlagen onder zadeldak, hetzij in neoclassicistische trant met witgeschilderde gevels, onder meer nummers 7-9, samenstel van twee huizen van drie traveeën en twee bouwlagen met gecementeerde, geschilderde gevel in repeterend schema, hetzij in eclectische stijl met veelkleurige baksteen, onder meer nummer 14, hoekhuis van rode baksteen met gele muurbanden in aansluiting met rij in Lijndraaiersstraat. Dominerend gebouw in de straat is het modernistische gemeenteschooltje uit de jaren 1930 (zie nummer 5). Voorheen is er ook een katholieke school in de straat, de Sint-Gerardusschool, opgericht in 1912 en na jaren leegstand gesloopt in 1984.
DESCHACHT D., Straatnamen van Oostende van A tot Z, Oostende, 1998, p. 53.
Bron: CALLAERT G., DELEPIERE A.-M., HOOFT E., KERRINCKX H. & VANNESTE P. met medewerking van SANTY P. & SNAUWAERT L. 2005: Inventaris van het bouwkundig erfgoed, Provincie West-Vlaanderen, Gemeente Oostende, Deel IA: Stad Oostende, Straten A-M, Deel IB: Stad Oostende, Straten N-Z en wijken Haven, Hazegras, Opex, Deel II: Deelgemeenten Mariakerke, Raversijde, Stene en Zandvoorde, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen WVL6, onuitgegeven werkdocumenten. Auteurs: Delepiere, Anne Marie; Vanneste, Pol; Hooft, Elise; Callaert, Gonda Datum: De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)
