S-vormige hoofdstraat die het gehucht doorsnijdt van het zuidwesten naar het noordoosten; vanop de oostzijde vertrekken meerdere doodlopende straten, vermoedelijk door de aanwezigheid van het moeilijk toegankelijke Scheppelijke-Netedal. Heterogene lintbebouwing uit de eerste helft van de 20ste eeuw, waaronder meerdere kleinschalige dorpswoningen onder meer nummer 125 op het kadaster ingetekend in 1935, nummers 112-114 uit de jaren 1920; nummers 158-160 op het kadaster ingetekend in 1933 en nummers 180-182 op het kadaster ingetekend in 1931, gekoppelde enkelhuisjes in spiegelbeeld, eerst genoemde met sgraffitopanelen in de boogvelden.

De kleinschaligheid van een groot deel van de bebouwing wordt verklaard door het feit dat Ginderbuiten onder druk van de industriële revolutie circa 1900 uitgroeide van een agrarische nederzetting tot een volkswijk, zie inleiding. Een enkele burgerwoning vertoont reminiscenties aan gangbare stijlen zoals nummer 187 met art-deco-elementen, in 1936 ingetekend op het kadaster; nummer 39 eenvoudig burgerhuis met bepleisterde lijstgevel onder schilddak (nok loodrecht op straat, kunstleien), uit de eerste helft van de 20ste eeuw.