Voor 1957 "Stationsplein" volgens de stationsfunctie die het plein had vanaf de jaren 1860. In 1863, bouw van het eerste station door de private spoorwegmaatschappij "Brugge-Blankenberge", een stichting van Malécot met het oog op de aanleg en de exploitatie van een regelmatige spoorwegdienst (exploitatie in 1878 overgenomen door de Belgische Staatsspoorwegen). De eerste trein in 1868 betekent de definitieve toeristische doorbraak van Blankenberge. De lijn wordt in 1886 doorgetrokken tot in Zeebrugge en Heist, via de Jules de Troozlaan en boven op de Graaf Jansdijk. In de tweede helft van de 19de eeuw vormt ook het in 1898 gesloopte "Hotel Littoral" aan de zuidzijde een beeldbepalend pand: in 1857 opgericht door Rogier, minister van Binnenlandse Zaken als armenhuis - toen nog met zicht op de buiten - wordt het circa 1870 gebruikt als station én hotel, wat later vervalt de stationsfunctie. Op 1 oktober 1908 wordt het station een terminusstation door het afschaffen van de sectie Blankenberge-Zeebrugge. In 1937 wordt het oude station gesloopt. Het nieuwe station reflecteert de functie van een terminusstation, de voorzijde is niet langer georiënteerd naar de Kerkstraat maar naar het Stationsplein. Heraanleg tot verkeersvrij plein in 1976 met kiosk, mogelijk met gebruik van ijzerwerk van 19de-eeuwse kiosk, en groenaanplant. Opening van VVV-onthaalcentrum als eenvoudig bakstenen volume onder plat dak in 1975.

De westwand van dit plein wordt gevormd door een gedeelte van de Kerkstraat (zie aldaar). De noordoostwand over de Steenstraat wordt gekenmerkt door vrij hoge hotelpanden uit het eerste kwart van de 20ste eeuw.