Trechtervormig plein dat gedomineerd wordt door het volume van de toren der Onze-Lieve-Vrouwebasiliek.

Op de plaats van het standbeeld van Ambiorix (1866, L. Bertin) bevond zich voorheen het perron, symbool van de Luikse jurisdictie; het bestond uit een kolom op vier trappen, bekroond met de pijnappel en het kruis. Na de inname van de stad in 1467 liet Karel de Stoute het perron weghalen en naar Brugge overbrengen, vanwaar het in 1478 door Maria van Bourgondië werd teruggestuurd. In 1677 werd het door de Fransen neergehaald; pas in 1753 werd een nieuw perron opgericht, boven op een pomp van kalksteen. In 1813 werd de pomp vervangen door een monumentaler exemplaar. Pomp en perron verdwenen in 1866 bij de plaatsing van het standbeeld van Ambiorix.

De bebouwing is zowel qua stijl als bouwperiode (2de helft 17de eeuw tot 20ste eeuw) sterk gedifferentieerd; ze omvat voornamelijk kleinere burgerhuizen waarvan de benedenverdieping vrijwel overal omgevormd werden tot recente winkelpuien.