Gedeelte van de oost-west-hoofdas, die de Herestraat met Sint-Pieter verbindt. Aan de oostzijde was de straat afgesloten door de Middelpoort (confer Herestraat), aan de westzijde door de Bovenste poort, ook Sint-Gobertuspoort (1640, 1670, 1706, 1778), Bospoort (1653), Maastrichterpoort (1744), Rappepoort (1708, 1768) en Paterspoort (1765, 1771) genaamd. Deze poort vormde een onderdeel van de tweede versterking, opgetrokken door graaf Ernest d'Aspremont-Lynden in 1625-1630, op de plaats van de huidige Walstraat.

Vrij lange straat met regelmatige rooilijnen (behalve aan de recentere huizen nummer 11, 13 en 15, die licht inspringen), en nog homogene gevelwanden, voornamelijk bestaande uit kleinere burgerhuizen en enkele stadshoeven (nummer 4, 7-9, 22, 28). Markante elementen zijn de huizen nummer 25 en 27, ruime, neoclassicistisch getinte burgerhuizen, het gaaf bewaarde, neoclassicistische herenhuis nummer 35 en de nummer 39-41, die een belangwekkend eindpunt van de huizenreeks vormen.