Het landelijke gehucht Meuzegem, ontstaan als een Frankische nederzetting, behoort tot de oudste bevolkingskernen van Wolvertem en is gelegen ten noordwesten van Wolvertem-centrum.

De benaming 'Mosen-ghem' wordt voor het eerst vermeld in 1112 bij de schenking van de kerk door Odo, bisschop van Kamerijk, aan Galtemus, abt van Dielegem. Vermoedelijk ontstond de kerk als hofkerk op het einde van de 8ste of het begin van de 9de eeuw. Samen met de kerk werd ook een hoeve, de latere Onze-Lieve-Vrouwhoeve, als dotatiegoed aan de abdij overgedragen.

Meuzegem was korte tijd een onafhankelijke gemeente, meer bepaald in de periode 1797-1811.

Tot vandaag vormt Meuzegem een kleine woonkern, waarvan de bebouwing zich voornamelijk concentreert langs de gelijknamige Meusegemstraat, die het gehucht van zuid naar noord doorkruist. In dit verband kunnen we dus spreken van een echt straatdorp. Ook de kerk en pastorie bevinden zich langs deze baan, maar de pastorie ligt verder ten noorden en is ingeplant bij het begin van de Linthoutseweg. Ten zuidwesten van de kerk bleef ook de historische Onze-Lieve-Vrouwhoeve bewaard. Sterk beeldbepalend in het noordwestelijke deel van het gehucht is de inplanting van het monumentale omgrachte Pauwenhof, een gesloten hoeve, kadastraal geregistreerd in 1976, met een inplanting en vormgeving die refereert aan een historische hoeve (Blakebergen 15). Op historische kaarten wordt in deze omgeving geen bebouwing weergegeven.