Geïsoleerde woonwijk met een ruitvormig grondplan, bestaande uit een 50-tal gekoppelde enkelhuizen van twee traveeën en dito bouwlagen, gelegen in de landelijke omgeving ten noorden van Halle. De wijk werd opgericht door de Société régionale des Habitations à Bon Marché des Cantons de Hal, Lennick-Saint-Quentin et Meele, thans werkzaam onder de naam Woonpunt-Zennevallei. Architect Camille Damman ontwierp zeker de eerste bouwfase van zo’n 21 woningen omstreeks 1922-1924, namelijk het zuidelijk deel van de Albert Jambonstraat (nummers 1-13 en 2-18) en de reeks woningen aan de Guillaume Devalckstraat. Deze bouwfase sluit aan bij de tuinwijkgedachte door de traditionalistische vormgeving en invloeden van de cottagestijl, zoals de pannen schilddaken doorbroken door puntvormige gevelverhogingen en dakkapellen. De overige 28 woningen kwamen pas tussen 1930 en 1932 tot stand en waren opgevat volgens typeplannen van de Nationale Maatschappij voor Goedkope Woningen en Woonvertrekken, voorzien van sobere lijstgevels.

Het merendeel van de woningen is sterk verbouwd. Aangezien ook quasi de volledige wijk verkocht werd, is de eenheid van het geheel door deze individuele aanpassingen volledig verstoord.

Deze wijk werd binnen de thematische inventarisatie van het sociale woningbouwpatrimonium niet geselecteerd als bouwkundig erfgoed omwille van de zware aantasting van de erfgoedwaarde.