Straat ten oosten van het centrum van Waregem die loopt van de Tjollensstraat en zich uitsplitst in twee doodlopende tracés: één in zuidelijke en één in zuidwestelijke richting. De straatnaam verwijst naar de bloemsoort en is daarmee verwant met die van de nabijgelegen straten die op hetzelfde ogenblik zijn ontwikkeld namelijk de Geraniumlaan en de Tulpenlaan.

Het zuidelijke, oudste, straattracé is vermoedelijk ontstaan in de late jaren 1860 na de aanleg van de spoorlijn Waregem-Anzegem. Naast die spoorlijn lag lange tijd een quasi onbebouwde weg met slechts één zeker begin 19de-eeuwse hoeve (nummer 3), die werd verbouwd in de jaren 1950. Overige bebouwing dateert uitzonderlijk uit de jaren 1930 (nummer 5). Het zuidwestelijke tracé is ontstaan in 1956 wanneer door het gemeentebestuur aan de Waregemse maatschappij voor goedkope woningen Helpt Elkander een bouwvergunning wordt toegekend voor het realiseren van een nieuwe woonwijk, zogenaamd "Het Gaverke", bestaande uit 113 woningen. De nieuwe wijk strekt zich uit tussen de Pijkstraat en de Tjollensstraat en omvat nog de Tulpenlaan en Geraniumlaan. Ontwerpplannen zijn van de hand van architect Karel Algoed en Maurice Bovyn (1889-1958) en zijn zoon Marc. Het betreffen groepen van telkens twee tot zes gekoppelde woningen en zijn van verschillende types. Door beperkingen opgelegd door de opdrachtgever hadden de woningen in eerste instantie geen garage maar de bergingen die vele woonhuizen hadden werden al snel verbouwd. Enkele woningen zijn van in het begin voorzien van bejaarden.

Heden straat bestaande uit twee vrij rechte straattracés met elk een geasfalteerd wegdek. Hoofdzakelijk woonfunctie doch langs het zuidelijke tracé bevindt zich één langgerekt magzijn (nummer 3). De oudste bebouwing klimt op tot de jaren 1930. Nummer 36, schuin ten opzichte van de weg geplaatste, eenvoudige woning opgetrokken in 1936 voor fabriekswerker Godard Desmet. Bruine baksteenbouw met voorgevel van oranje baksteen op beboste plint van simili; met strekse lagen en arduinen aanzet- en sluitstenen boven de rondbogige openingen. Rechts van de woning, bewaarde, wit beschilderde, decoratief uitgewerkte, betonnen omheining. Overige bebouwing van het oudste tracé dateert uit de jaren 1940-1950. Nummer 1, villa van 1949 (registratie al in 1948) gebouwd door leermeester Henri Missinne en gelegen achter een begraasde voortuin met centraal grasperk en enkele typische bomen en een grinten oprit. Wit beschilderde, eenlaagse villa met centrale puntgevel en vooruitspringende inkom onder afdakje; rondboogdeur met deurrooster. Later aangebouwde garage. Achteraan uitgestrekte weide toegankelijk via sierlijk, ijzeren hekken. Nummer 3, voormalige, zeker 19de-eeuwse hoevesite die in 1955 volledig wordt gesloopt en ter vervanging laat O. Van Gampelaere (zie initialen "OVG" in de balkonleuning) een nieuw woonhuis met groot magazijn optrekken.