Straat in het centrum van Harelbeke, lopende van het kruispunt van de Ballingenweg/ Andries Pevernagestraat naar de Tuinstraat. De straatnaam, die volgens de Flou voor het eerst wordt vermeld in 1845, is afgeleid van de vroegere benaming Watermolenstraat/ -voetweg. Oudste(?) weergave van het tracé van de straat komt reeds voor op een tekening van Lowys de Bersaques van 1640 met als benaming "Muelle wegh".

In de Atlas der Buurtwegen (1845) wordt de straat gecatalogeerd als voetweg, "Sentier n° 28", meer bepaald de "Sentier du Sweveghemkalsyde vers Deerlyck" ofte "Watermolenvoetweg". Het pad loopt vanuit de Andries Pevernagestraat in zuidoostelijke richting, vanaf 1839 over de spoorlijn Kortrijk-Gent, dwars over de Gaversstraat tot aan de Arendsstraat. Het vormt dus een verbinding tussen de watermolens (Watermolenstraat nummers 26 en 36) en het Harelbeekse achterland, vandaar dat de weg in het begin de Watermolenstraat of -voetweg wordt genoemd, en in de volksmond de "Wageweg". Het pad is als straat aangelegd en deels bebouwd in de jaren 1920 zie mutatieschets van 1927.

Rechte straat met geasfalteerd wegdek, aan de noordkant gedomineerd door een blinde, bakstenen gevel die de school aan de Ballingenweg herbergt. Voorts banale, aaneengesloten kleinschalige bebouwing uit de jaren 1920 en achterbouwen uit de omringende straten. Nummer 24, schuin ten opzichte van de rooilijn georiënteerde lage woning, gebouwd in 1843 in opdracht van notaris Karel Gheysens, toenmalig eigenaar van Markstraat nummer 29; verankerd en bepleisterd volume met vernieuwd, overkragend zadeldak.