Kleine gemeente van 391 ha en 368 inwoners (1 januari 1973). Gelegen in een vlak landschap (kleizandgrond) ten westen van de grote baan leper-Veurne. Sinds 1976 fusiegemeente van Alveringem.

Oudste vermelding in 1120 als Gibahardinge hofa. Etymologische betekenis waarschijnlijk hof van Ghyverinc naar bezitter van de eerste nederzetting. De parochie Gijverinkhove wordt vermeld in 1143. Het patronaatsrecht behoorde toe aan de abdij van Voormezele.

Dorp met uitgesproken landelijk karakter. Open dorpskom bestaande uit een eerste concentratie van bebouwing op het kruispunt Weegschede. Vormt de eigenlijke dorpskern met verschillende landelijke herbergen, kleinhandel, en enkel ambachtelijke dorpsondernemingen beheerst door voormalige brouwerij (nummer 6). Rijhuizen (in- en uitspringende rooilijn), geleidelijk overgaand in losse bebouwing; lijstgevels van één à twee bouwlagen onder zadel- en mansardedaken, uit 19de-20ste eeuw waarvan sommige met 18de-eeuwse kern. Nog vrij goede bewaring van 19de-eeuwse gevelordonnantie met muuropeningen voorzien van kozijn.

Ten noorden van de Weegschede liggen een paar hoeven, de bewaarde omwalling (ten oosten van Bellestraat, nummer 11) van het in 1805 afgebroken kasteel zogenaamd "Ter Madelstede" (tweede helft van de 17de eeuw), leenhof van Heer de Burst, en de alleenstaande Sint-Petruskerk met pastorie ten oosten De geasfalteerde veldweg zogenaamd "Kasteeldreef. als verbinding tussen kerk en Weegschede, zou ontstaan zijn als verbinding tussen het oorspronkelijk kasteel van Gijverinkhove dat voor 1200 op de Weegschede zou gestaan hebben, en de kerk. Ten noordwesten van laatst genoemde ligt aan de Bellestraat een tweede, kleinere concentratie van bebouwing bestaande uit alleenstaande boerenarbeidershuisjes van één bouwlaag (onder meer nummers 34-35) en een rijtje arbeidershuisjes (nummers 27-32) met lijstgevels onder zadel- of mansardedak, uit de 19de eeuw. Daarnaast een paar hoevetjes uit het vierde kwart van de 18de eeuw (Sleutelstraat, nummer 5), 19de eeuw (Bellestraat nummer 37), en eerste kwart van de 20ste eeuw (Bellestraat nummer 16).

Buiten de dorpskom worden de straten gekenmerkt door een smal en vrij bochtig tracé, asfaltering, en verspreide hoevebouw (voornamelijk 20ste eeuw, soms met kern uit de tweede helft van de 18de eeuw) naast aan de straat gelegen 19de-eeuwse arbeiders- en boerenarbeidershuisjes.