Ontvolkende landbouwgemeente (803 ha; 656 inwoners in 1971)in de Westhoek en Zeepolders, aan kanaal Veurne-Sint-Winoksbergen en Steengracht. Bodemkundig bestaande uit twee gebieden: zandbodems in het westen, klei bodems in het oosten, van elkaar gescheiden door depressie van vermeld kanaal. In 1970 gevoegd bij Veurne.

Vermelding van Willem van Bulskamp in 1176 (Cartularium van Sint-Niklaasabdij van Veurne). Ridder Bernardus van Bulskamp leefde in 1239. Voor 't eerst vernoemd in 1242 als Bulscamp, samengesteld uit bulnas (Germaans: van de stier) en kampa (Germaans, uit Latijn campus: heide). 1297: slag bij Bulskamp. Vlaamse strijdkrachten door Filips de Schone verslaan. Verwoesting van Bulskamp. Midden 14de eeuw zogenaamd "Hof van Bulskamp". Bestuurlijk en fiscaal deel uitmakend van de keure van Veurne in Veurne-Ambacht. Als kerkparochie met de dekenij Veurne, tot 1566 afhankelijk van bisdom Terwaan, aartsdekenij Vlaanderen, later van het bisdom leper, na 1801 van bisdom Gent en na 1834 van bisdom Brugge. Bulskamp lag buiten het rechtstreeks geschut tijdens de Eerste Wereldoorlog.

Typisch polderdorp met dorpskom op scheiding van twee bodemkundig verschillende zones, ten oosten van het kanaal Veurne-Sint-Winoksbergen (Bergenvaart), waar Steengracht en Bulskampstraat elkaar kruisen. Laatst genoemde, belangrijkste dorpsstraat, gekenmerkt door heterogene lintbebouwing uit 19de, 20ste eeuw met openheid naar kerk toe. Het doodlopend, onverhard Sint-Livinusstraatje met 19de-eeuwse lijstgevels en tussenliggende tuintjes, de nog enigszins goed bewaarde Sint-Bertinusstraat met kleinschalige bebouwing en de bredere, geasfalteerde Beauvoordestraat, gekenmerkt door een 19de en 20ste-eeuwse bebouwing van een à twee bouwlagen onder zadeldak, soms voorafgegaan door tuintje (zie nummers 32-46), en uitlopend op nieuwe sociale woonwijk, vormen de drie oostelijke invalswegen. Westelijke zijstraat: Pastorij weg met onder meer pastorie en ertegenover liggende, sterk aangepaste hoeve gemarkeerd door vierkante bakstenen hekpijlers met vaasbekroning. Buiten dorpskom: geïsoleerde polderhoeven met losse bestanddelen, voornamelijk met 19de-eeuwse kern, soms opklimmend tot de 18de eeuw (zie Bewesterpoort nummer 17; Cromfortstraat, nummer 13). Voormalige windmolen (houten staakmolen op open voet) in 1940 vernield.