Van Peper- naar Langestraat. Straatnaam komt voor onder de volgende vormen: "Roodstrate" (oudste vermelding 1352), "Roodestrate" (oudste vermelding 1469) en "Roostrate" (oudste vermelding 1490). Geen verklaring voor naamgeving. Vermoedelijk mag aan de Rodestraat dezelfde betekenis worden toegekend als aan de straatnaam "Verbrand Nieuwland". Volgens A. Duclos en K. Verschelde is het een nieuwe straat aangelegd door een stuk land dat vruchtbaar werd gemaakt door het onkruid en struikgewas in brand te steken.

Op de kaart van Marcus Gerards (1562) is de straat volledig volgebouwd. De huizen aan de noordelijke straatzijde met bijhorende tuin komen uit aan het Vuldersreitje. Laatst genoemde liep onder Jeruzalembrug, deze stenen boogbrug met muurtjes als leuningen is te lokaliseren ter hoogte van het huidige oorlogsmonument van de eerste wereldoorlog. Gedenksteen voor militaire en burgerlijke slachtoffers van de parochie Sint-Anna bestaat uit rechthoekige plaat van witte natuursteen met geprofileerde omlijsting geplaatst tegen een bakstenen muur met onderaan een zitbank. Fronton met gebogen en gebroken kroonlijst rustend op twee voluten. In het boogveld tussen de vruchtenguirlandes een pelikaan die vijf jongen voedt. Voor het oorlogsmonument ligt de voormalige "Jeruzalemplaetse", thans voorzien van zitbanken, boom, gietijzeren brievenbus en een artesische pomp die hier sinds 1902 staat. Gekasseide straat met lichtgebogen tracé. Huidig tracé ter hoogte van nummer 60 vastgelegd bij Koninklijk Besluit van 22 mei 1878 ter hoogte van nummer 60. Huidige aanleg van straat en pleintje dateert van 1985. Links van nummer 57 toegangspoort tot het Vuldersreitje.

Vrij homogeen straatbeeld, waarvan de oudste kern opklimt tot de 16de eeuw. Breed- en diephuizen van twee à zes traveeën en één à twee bouwlagen onder zadel- of schilddak. Overwegend lijstgevels, oudste panden met puntgevel of lage woningen met Vlaamse gevel, weliswaar met in de loop van de 19de eeuw aangepaste muuropeningen of met één bouwlaag verhoogd. Overwegend eenvoudige 19de-eeuwse bebouwing: al dan niet beschilderde of bepleisterde lijstgevels met grote schaalverschillen zie nummer 9 van 1847, nummer 13 van 1847, nummers 37-41 van 1839, nummer 40 van 1846, nummer 42 van 1849, nummer 43 van 1830 in plaats van puntgevel en in 1840 toevoegen tweede bouwlaag, nummer 49 van 1838, nummers 51-53 van 1846 in plaats van drie topgevels. Sommige bewaren oude kern zie nummers 14-16, nummer 18. In de loop van de eerste helft van de 20ste eeuw bouwen van panden in historiserende stijl zie nummers 6-10 van 1910, nummer 12, nummer 32, nummers 33 A-35 van 1935.