Oorspronkelijk windmolen voor het opmalen van het water uit het moerassig natuurgebied zogenaamd de Bourgoyen in de Leie. De oorspronkelijke bakstenen windmolen zou destijds opgericht zijn door de kartuizers (17de eeuw). David Brandt, heer van Mariakerke, belastte in 1702 de wederopbouw van zijn windmolen met Paternosterwerk. Zijn zogenaamde "Hoosemeuleken" voor het oppompen van het water was namelijk in 1701 afgebrand. In 1866 werd het molenkruis verwijderd, en vervangen door een stoommachine als drijfkracht, vermoedelijk uit het constructie-atelier Phoenix. In 1930 werd ze op haar beurt vervangen door de huidige elektrische drijfkracht van 50 pk die een centrifugale pomp (1897) aandrijft met een vermogen van 1m3/seconde. Heden is enkel de achthoekige bakstenen romp bewaard zonder kap en met scheptoestel buiten de molen.