Kloosterkerk van de zusters redemptoristinnen

Neogotische kloosterkerk bij aanpalend klooster. Eenbeukige, georiënteerde kerk aan noordzijde ingebouwd door godshuis en aan zuidzijde palend aan klooster en tuin.

1845-1848: na aankoop van de grond van het voormalige beluik of zogenaamd fort "De Rycke", bouw van de kerk en het klooster naar ontwerp van broeder René Duvivier (Pottes) van de orde van de redemptoristen van Sint-Truiden. Kerk oorspronkelijk voorzien van neogotische bakstenen gevel van drie traveeën, afgewerkt met een driehoekig fronton en bekroond met gietijzeren torenspits, door tijdgenoten onthaald "als slecht voorbeeld van het toepassen van de ware principes". Vanaf 1961 ontstaat een hevige polemiek over het al dan niet behoud van de gevel.

1963-1966: "Kunstige Herstelling naar ontwerp van architect A. Degeyter (Brugge) met name bouwen van een nieuwe voorgevel met neobarokinslag na afbraak van de omstreden gevel.

De plattegrond ontvouwt: een portaal geflankeerd door twee zijportalen van een halve travee; linker zijtravee met ingesloten trap naar orgeltribune; eenbeukig schip van vijf ongelijke traveeën, waarvan eerste ingenomen door orgeltribune; rechthoekig koor, ingebouwd door sacristie ten noorden en door vierkante winterkapel ten zuiden. Baksteenbouw in combinatie met arduin voor sierelementen van voorgevel. Geheel onder leien zadeldak met dakruiter achter het topstuk en glazen bovenlichten ingewerkt in nok-en dakvlakken in plaats van de vroegere lantaarntorentjes. Nieuwe westgevel grosso modo uitgewerkt als een soort van uitgelengde halsgevel met topstuk onder halfrond fronton. Middentravee afgelijnd door twee versneden steunberen. Rondboogportaal in geblokte neobarokomlijsting met aansluitend bovenlicht met geprofileerde omlijsting. Dominerend, hoog rondboogvenster met ijzeren harnas glas in lood, bekroond door medaillon met guirlandes. Bekroning opgevat als een soort van aedicula met rondboogvormig galmgat ter afscherming van de achterliggende klokkenkamer. Vier kleine, rechthoekige vensters ter hoogte van de zijtraveeën. Verankerde, neogotische noordgevel geleed door spitsboognissen waarvan boogvelden in drie rechter traveeën voorzien van venster.

Interieur. Contrasterende neogotische vormgeving en ruimtewerking met bijzondere lichtinval. Schip met enkelvoudige opstand: gebundelde halfzuilen met gehistoriëerde kapitelen dragen ongelijke kruisribgewelven met trekankers; polygonale zenitale bovenlichten met geel bloemmotief vervangen de "klassieke" sluitstenen. Ongelijke spitsbogige muraalbogen, soms opgedeeld in gekoppelde spitsbogen, waarin telkens een beeld op console met engelfiguren wordt ingeschreven onder meer de apostelen, Maria en Heilige Alphonsius. Smalle ongelijke muraalbogen en kruis- en straalgewelven in het koor. Tegen westgevel, quasi gesloten orgeltribune met zorgvuldig uitgewerkt smeedijzeren hek.