Sinds 1967 leegstaande, van een deels gekasseide oprit en voor het woonhuis van een ronde bakstenen waterput voorziene, langgestrekte hoeve zogenaamd Kraaikenshof met ordonnantie: dwarsschuur-schaapskooi-woonhuis met enkelhuisopstand; zeven (?) traveeën en één bouwlaag onder ten oosten afgewolfd zadeldak (nok evenwijdig aan de straat, Vlaamse pannen) met daklijstbalkjes, versteend in [1]857, confer jaartalankers, doch met oudere kern uit de tweede helft van de 18de eeuw, oorspronkelijk volledig in vakwerk met lemen vullingen. Het complex wordt op de Ferrariskaart (1771-77) aangeduid als bestaande uit drie losstaande, langgestrekte elementen, waarvan twee west-oost georiënteerd en het derde haaks. In de Atlas van de Buurtwegen (1845) komt een L-vormig pand voor, op de plaats van de huidige hoeve, alsook twee thans verdwenen kleine losstaande elementen ten noordoosten en zuidoosten.

Heden deels met krulankers met dito spie verankerde baksteenbouw met grotendeels bewaard, doch later houtwerk. Rechthoekige 19de-eeuwse muuropeningen op lekdrempels van glazuurtegels. Aangepaste staldeur onder houten latei, geflankeerd door vier latere rechthoekige stalvenstertjes. Originele schuurpoort, met links ervan, muur van rode baksteen van na de Tweede Wereldoorlog. De oostelijke zijgevel van stijl- en regelwerk met lemen vullingen op stoel van baksteen en maaskeien; rechterzijde versteend; twee vensters in houten kozijnen, waarvan één met sponningbeloop. Achtergevel van baksteen en een weinig cementsteen, met betralied getoogd keldergat, waarboven opkamer, drie oorspronkelijke rechthoekige vensters in houten kozijnen, waarvan één eertijds beluikt, en aangepaste deur.

Interieur van woonhuis met laterale gang links en rechts ervan het huus (met Leuvense stoof) en de goede kamer met tussen beide in de centrale, eertijds open schouw; bewaarde cementtegelvloeren en bepleisterde en beschilderde moer- en kinderbalken.

In het verlengde van de oude hoeve, ten westen aansluitende, nieuwe hoeve met woonhuis van na de Tweede Wereldoorlog en iets ouder dienstgedeelte. Ten zuiden van de oprit, parallel dienstgebouw met ordonnantie: open schob-stal-bakhuis (?), onder zadeldak (Vlaamse pannen), van 1956, confer jaartalankers.

Verankerde, met een rechte muizentand afgelijnde baksteenbouw; bewaard houtwerk en rechthoekige muuropeningen. De oostelijke zijpuntgevel met vier rechthoekige uilengaten. De westelijke zijpuntgevel met aanbouw onder lessenaarsdak (mechanische pannen). Ten noordoosten, losstaand parallel kippenhok van cementsteen onder zadeldak (mechanische pannen), vermoedelijk uit de eerste helft van de 20ste eeuw. Volledig ten zuiden, volledig vernieuwd woonhuis van een derde hoeve, in kern uit de tweede helft van de 19de eeuw daar niet aangeduid in de Atlas van de Buurtwegen (1845), met evenwijdig dienstgebouw aan de overzijde van de weg.