Door twee linden beschaduwde, leegstaande, langgestrekte hoeve met ordonnantie: woonhuis met dubbelhuisopstand-stallen-voormalige dwarsschuur, heden koeienstal. Voor het woonhuis, een door een ligustrumhaag omhaagde moestuin en achteraan, een ronde gecementeeerde waterput. Drie woonhuistraveeën en één bouwlaag onder aan straatzijde afgewolfd zadeldak (nok loodrecht op de straat, Vlaamse pannen), in kern uit de 18de eeuw, confer de relatief steile dakhelling en de aanduiding als langgestrekt gebouw op de Ferrariskaart (1771-77). In de Atlas van de Buurtwegen (1845) aangeduid als een eveneens langgestrekt pand met ongeveer centrale aanbouw achteraan. In april 2005 waren dakwerken aan de gang.

Verankerde baksteenbouw, bij woonhuis op gecementeerde plint; deels witbeschilderd dienstgedeelte met één liseen; aflijnende rechte muizentanden; gedeeltelijk bewaard houtwerk. Deels aangepaste rechthoekige 19de-eeuwse muuropeningen op gecementeerde lekdrempels, deels in dito omlijstingen en onder houten lateien. Rechts van het rechtse woonhuisvenster bevindt zich een gedichte getoogde deur. Latere oostelijke zijpuntgevel van rodere baksteen met rond uilengat en recente aanbouw van betonblokken, onder meer open schob, onder lessenaarsdak (golfplaten). Achtergevel van woonhuis met getoogde muuropeningen, onder meer betralied keldergat.

Dienstgedeelte achteraan voorzien van twee aanbouwsels, waarvan het éne recente van betonplaten en het andere, waarschijnlijk originele, onder doorlopend dakschild. Bij afbraak van dit laatste in het voorjaar van 2005 kwamen sporen van vakwerk met lemen vullingen in de achtergevel aan het licht.