Op het kerkplein, voor de Sint-Martinuskerk. Volgens de legende eind 16de eeuw geplant door de overlevenden van een pestepidemie. Volgens andere bronnen de tweede of derde opvolger van een door de vroegere bewoners aanbeden boom. Men neemt aan dat er in de middeleeuwen onder deze boom recht werd gesproken. Heden herleid tot een stronk met takken. Aan zijn voet lag vroeger een steen, volgens sommigen een druïdesteen.