Belgische militaire begraafplaats, gelegen aan de rand van het "Bos van Houthulst" en in de nabijheid van het militair domein van Houthulst/ Poelkapelle.

Houthulst had na de Eerste Wereldoorlog diverse Duitse en kleine Belgische begraafplaatsen en veldgraven. Ongeveer de helft van de geïdentificeerde Belgische doden werden gerepatrieerd naar hun dorp van herkomst. Voor de niet gerepatrieerde Belgische soldaten wordt in 1923 door de staat een stuk landbouwgrond aan de bosrand aangekocht, als referentie aan de plaats van het eindoffensief. In 1924-1925 wordt hier de Belgische militaire begraafplaats ingericht, naar ontwerp van architecten Blondeau en Moreau van de Dienst Militaire Grafsteden (Brugge).

Plattegrond in de vorm van een zespuntige ster met een oppervlakte van 5,24 hectare. Aan de straatzijde is de begraafplaats afgesloten door een lage roodbakstenen muur met arduinen dekplaat en hoekstukken, onderbroken door twee massieve roodbakstenen pijlers met uitgewerkte arduinen kroonlijst op consoles, opschrift "1914-1918". Centraal toegangspartij met smeedijzeren hek tussen arduinen balustrade. Op de hoek met de muur, telkens een zelfde pijler met opschriften "MILITAIR KERKHOF VAN HOUTHULST" (rechts) en "CIMETIÈRE MILITAIRE DE HOUTHULST" (links).

De begraafplaats wordt gekenmerkt door een centraal pad in rode kiezelsteen naar centraal punt met Belgische vlag, en verder naar Italiaanse vlag achteraan de begraafplaats met steen met opschrift: "L' ITALIA AI SUOI CADUTI 1915-1918". Verder grasperk met accent van groene en donkere beuk, en enkele treuressen. Het Belgisch Militair Kerkhof telt 1723 Belgische graf- en gedenktekens (de officiële Belgische grafsteen, ontwerp van 1920), waarvan 1230 geïdentificeerd en 493 ongeïdentificeerd. De meeste soldaten - meestal van de infanterie - zijn gesneuveld bij het eindoffensief van 28 en 29 september 1918, waarbij het "Bos van Houthulst" op de Duitse soldaten heroverd werd. Tevens 81 Italiaanse grafkruisen (eenvoudige arduinen kruisen). Deze Italianen - Duitse krijgsgevangenen - kregen zware taken toebedeeld, zoals sjouwer in de havens van Roeselare en Izegem. Aanvankelijk waren zij begraven op de Duitse Militaire Begraafplaats van Roeselare en op de gemeentelijke begraafplaats van Izegem. Later werden zij overgebracht naar deze geallieerde begraafplaats.