Bovengrondse militaire constructie, gelegen in een weide achter de bebouwing aan de straat. Duitse constructie van de Eerste Wereldoorlog, onder licht afhellend dak. Het beton is gegoten tegen een houten bekisting. De constructie kan opgedeeld worden in een groot rechthoekig deel (opgedeeld in twee ruimtes) en een kleinere bijbouw. De lange noordoostzijde met twee grote en één kleine toegangen kreeg een serieuze voltreffer, waardoor de bewapening van ronde ijzers zichtbaar is geworden. De puinen bij de achtermuur wijzen op een uitstekende lagere muur (mogelijk met trapjes), van waaruit men onder bescherming van de hogere muur de vijand kon beschieten. De twee grote toegangen geven uit op een gang die op zijn beurt toegang geeft tot de twee ruimtes (hengsels van deuropeningen in de gang bewaard), vanuit de gang kijkgaten naar de ruimtes. Plafonds verstevigd met ijzeren profielen, bewaarde houten planken, kruipgat tussen de twee ruimtes. De kleine deuropening rechts geeft toegang tot een kleine, hoge ruimte met een gat in het dak, bereikbaar via klimijzers.

Aan de hand van een Britse tekening, gebaseerd op een veroverde Duitse schets van 15 november 1917 van een gelijkaardig type, kan de constructie als volgt geduid worden. De twee grote ruimtes dienden wellicht als schuilplaatsen voor de manschappen: tien man per ruimte die in twee etages konden slapen, verwarmd met een kachel. Deze ruimtes werden afgesloten met (stalen ?) deuren (zie bewaarde hengsels), waardoor de manschappen beschermd waren tegen een voltreffer. Via het mangat van de kleine ruimte had men toegang tot het dak, van waar de vijand onder vuur kon worden genomen, er was een communicatiebuis met de rechter grote ruimte.