Oude begraafplaats op de site van afgebroken Sint-Gertrudiskerk, met grafkapel van pastoor Van Herzele, beschermd als monument bij Ministerieel Besluit van 11.06.2004, en Sint-Markoenbron.

Nog deels ommuurde en omhaagde begraafplaats toegankelijk via een ijzeren hek tussen gewitte bakstenen pijlers geflankeerd door treurwilgen, in de noordwesthoek aan Oud Dorp.

Deze begraafplaats bij de Schelde, omvat de voormalige ovale site van de oude parochiekerk met omringend kerkhof, zoals afgebeeld op een gepubliceerde kaart van 1793. De vroegere afbakening wordt op het terrein aangegeven door een haag. Het kerkhof wordt later uitgebreid tot aan de Scheldeoever. De oorspronkelijke kerk met nog romaanse kruisingstoren, opklimmend tot de 12de – 13de eeuw, met 17de-eeuws koor en portaal van 1737, is enkel gekend door een tekening en beschrijving van priester J.-B. Lavaut (1834-1900) en een schilderij van 1865, voor de sloop ervan in 1870.

Dicht bij de Schelde, staat de als monument beschermde Calvariekapel. Deze grafkapel werd in 1895 opgericht voor Theodoor Van Herzele (1811-1893), 39 jaar pastoor te Wichelen en oprichter van de nieuwe verplaatste kerk. Later werden nog vier pastoors bijgezet (Franciscus Mabilde, Maurice Van Wayenbergh, Pieter Buyserie en Petrus De Causmaecker).

Ingeplant op een verhevenheid nabij de Schelde, op de plaats van het koor van de oude Sint-Gertrudisparochiekerk, opklimmend tot de 12de - begin 13de eeuw en gesloopt in 1870. De plattegrond van het gesloopte schip valt nog samen met het toegangspad tot de Calvarie. De hardstenen poortomlijsting, gedateerd 1737 en nog voorzien van steenkappersmerken DP en D, is afkomstig van de vroegere kerk, die in de periode 1737-1739 een laatste belangrijke bouwcampagne kende.

Kapel op rechthoekige plattegrond, opgetrokken uit bak- en hardsteen onder afdekkend zadeldak met kunstleien. Een stenen kruis bekroont de gecementeerde afgeknotte voorgevel met open calvariekapel afgesloten door een ijzeren hek. Hergebruikte hardstenen poortomlijsting met geprofileerde booglijst op imposten en neuten, met sluitsteen en jaartal "17 -37" in de zwikken.

Gecementeerde binnenwanden met omlopende architraaf die het gedrukte tongewelf opvangt. Achterwand met Calvariekruis en gepolychromeerde (terracotta?) beelden van Maria en Johannes op neogotische sokkel; onder het kruis: gedenkplaat voor pastoor Van Herzele. Op de grond ligt de hergebruikte 17de-eeuwse grafsteen van Joos Verbrugghen, baljuw en meier van de parochie van Wichelen en Serskamp, en zijn echtgenote. Voorts nog de steen van Gabriël Van Cromphaut, griffier van de heerlijkheid Wichelen († 1671).

Achteraan, dodenhuisje, afgesloten door een bakstenen puntgevel afgewerkt met gecementeerde hoekkettingen, nu gebruikt als opslagplaats. Getoogde omlijste deur onder waterlijst. Zijgevels geleed door pilasters en elk voorzien van een klein getoogd omlijst venstertje naar 18de-eeuws model.

Achter de Calvarie, een monumentale trap met twaalf treden afdalend naar de Schelde toe en leidend naar de lager gelegen jongere uitbreiding van de begraafplaats. Ten noordoosten, oorspronkelijk buiten de kerkhofmuur, staat de hermetste zogenaamde "Sint-Markoenbron". Dit is vermoedelijk het "fonteyntken oft putteken het welcke ghenaemt wort den put van Ste Ghertruyt", ook afgebeeld op oude bedevaartvaantjes. Na het verminderen van de belangstelling voor de Gertrudisbron, gerecupereerd voor de verering en bedevaarten van Sint-Markoen, tweede beschermheilige van de parochie, waarbij het water van de bron gebruikt werd om zieke ledematen in te wrijven. Rond gemetselde bakstenen waterput met hardstenen dekplaat met er rond aangelegde geplaveide vloer en hoge haag. Huidige begraafplaats aangelegd in rijen met hoofdas naar de Calvariekapel met meest imposante hardstenen graftekens en onder meer twee graftekens in cementrustiek, gesigneerd "A. Debrichy (?).