West-oost-georiënteerde, ingebouwde neogotische basiliek, uit het tweede kwart van de 20ste eeuw, naar verluidt naar ontwerp van F. Mertens. Voormalige kloosterkerk der dominicanen sinds 1968 parochiekerk. Eerstesteenlegging 14 oktober 1925.

Plattegrond: driebeukige basiliek met ingangstravee en vierkante kapel, schip van vijf traveeën, presbyterium van drie traveeën en rechthoekig sanctuarium van vier traveeën, vierkante zijkoren.

Bakstenen gebouw met schaars gebruik van natuursteen; leien en pannen zadel- en lessenaarsdaken. Centrale puntgevel met vierkante dakruiter onder ingesnoerde naaldspits, geflankeerd door ingangstravee van twee bouwlagen onder zadeldak. Spitsboogportaal in geprofileerde omlijsting, timpaan met reliëf voorstellende Sint-Dominicus voor Maria en Jezus door A. Baggen; spitsboogvensters met neogotische tracering. Aan de noordzijde uitspringend aanbouwsel van vier bouwlagen onder aanleunend schilddak, smalle rechthoekige vensters en deur in neogotische omlijsting. Schip met spitsboogvensters (blinde noordelijke zijbeuk), koorsluiting met roosvenster.

Interieur: bekleed met natuursteen. Schip met tweeledige opstand; geprofileerde spitsbogige scheibogen op bruin marmeren zuilen met hoge zwart marmeren sokkels en knopkapitelen. Kruisribgewelf, bakstenen gewelfkappen, op consoles, schalken en/of pilasters met knopkapitelen. Spitsbogige triomfboog met neogotische invulling waarboven rond venster.

Mobilair in neogotische stijl. Witgeschilderde houten beelden door A. Baggen, P. De Roeck, B. Gerrits, L. Jacobin, F. Pen, F. Rooms en R. Sauter, uit de 20ste eeuw. A. Witstenen preekstoel door B. Gerrits, van circa 1925. Glasramen van Stockhof-De Jong, Crickx en M. De Groot.