Vier enkelhuizen met repeterend schema, in 1866 als één geheel opgetrokken in baksteen met verwerking van blauwe hardsteen. De oorspronkelijk wit gekalkte lijstgevel, als uniforme pleinwand in neoclassicistische stijl opgevat, telt drie bouwlagen en twaalf traveeën onder een deels pannen, deels leien zadeldak met schild. Sterke horizontale geleding door de hardstenen plint, de cordonlijst boven de begane grond, de doorlopende onderdorpels van de vensters op de bovenverdiepingen, de kroonlijst op voluutvormige consoles en de registers van naar boven toe verjongende vensters, rechthoekig en oorspronkelijk allemaal beluikt op de gelijkvloerse verdieping en in de bovenbouw gevat in een geriemde stucomlijsting met afgeronde bovenhoeken en rocaillesluitsteen.

Nummer 13 met in 1962 volgens de nieuwe rooilijn aangepaste zijgevel en gelijktijdig gewijzigde ordonnantie in de eerste bouwlaag. Het rondboogvenster in de achtergevel begeleidt de achterliggende traphal.