Gaaf bewaarde windmolen van het type berg- of beltmolen, met conische bakstenen romp. Gebouwd in 1919 door Godefridus Truyen-Smeyers, herbergier, ter vervanging van een achtkantige, houten bovenkruier van 1817 of 1818 (aangeduid in de Atlas van de Buurtwegen, 1845), gebouwd door M. Hoeken uit Rotem en J. Smeets uit Beersel. In 1882 komt deze molen in het bezit van de familie Truyen-Smeyers en Stevens. Hij wordt in 1914 afgebroken.

De huidige molen kreeg vlak vóór de Tweede Wereldoorlog een dieselmotor, in de jaren 1950 vervangen door een elektrische motor. De molen werd in 1967 gerestaureerd. Hij is sinds 1971 buiten bedrijf.

De romp telt drie bouwlagen, en is op de eerste en tweede bouwlaag voorzien van getoogde vensters. Gecementeerde korfboogpoort.