Hoeve met kern uit het eind van de 18de eeuw - eerste helft van de 19de eeuw, met losstaande bestanddelen, wat achteruitgelegen ten opzichte van de weg; het erf is met de straat verbonden door een korte oprit, met links een beuk. Hoewel het eigenlijke gebouw wat jonger kan zijn is de inplanting die van de talrijke hoeven die op deze plaats op de Ferrariskaart staan aangeduid, en waarvan dit de enige behouden is. Het huidige woonhuis is reeds weergegeven in de Atlas van de Buurtwegen, met een T-vormig aanbouwsel aan de oostelijke zijde. In zijn huidige vorm is het een langgestrekt gebouw van zes traveeën en een bouwlaag onder vrij steil zadeldak (nok loodrecht op de straat, Vlaamse pannen), waarvan de restauratie aan de gang is. Gebouw in stijl- en regelwerk met witgekalkte vullingen van waarschijnlijk recent materiaal. Ankerbalkgebint met zeven gebintstijlen, één tussenstijl, drie gebintstijlschoren en twee zichtbare regels. Het kapgebint is een ankerbalkstandjuk met geschoorde nokstijl. De gevelordonnanties schijnen bij de restauratie gewijzigd, en de achtergevel werd versteend.

Dwarsschuur tegenover het woonhuis, drie traveeën onder zadeldak (Vlaamse pannen). Stijl- en regelwerk met lemen vullingen; ankerbalkgebint. Schuurpoort in houten omlijsting. Achteraan het erf staat een kleiner dienstgebouw, eveneens van vakwerk, onder zadeldak (Vlaamse pannen), voorzien van twee deuren. Deze dienstgebouwen werden nog niet gerestaureerd.