Deutscher Soldatenfriedhof Menen 1914-1918, deels gelegen op het grondgebied van Menen. Duitse militaire begraafplaats van de Eerste Wereldoorlog, tevens grootste in Vlaanderen met 48.049 graven. Aangelegd in 1917. In 1956-1958 werden de 128 bestaande Duitse militaire kerkhoven in Vlaanderen tot vier gereduceerd. De stoffelijke resten werden samengebracht op de reeds bestaande begraafplaatsen in Langemark, Vladslo, Hooglede en Menen-Wevelgem, waar gesneuvelden uit 53 kleine begraafplaatsen werden bijgezet. In 1957-1958, plaatsen van de zerkjes en optrekken van ontvangstruimte en mausoleum onder leiding van de Duitse architect Robert Tischler. In 1991, vernieuwing van de grafstenen.

Soldatenkerkhof met rechthoekig grondplan, platte grafstenen en kruisen van lavasteen waartussen eiken- en kastanjebomen. Geheel ommuurd met breukstenen muur, ingang via poortgebouw van rode baksteen. Centraal op het grafveld mausoleum van simili-natuursteen.

Interieur. Bakstenen kruisgewelf, ondersteund door een arduinen zuil geflankeerd door vier leeuwen. Op de wanden mozaïeken met onder meer de voorstelling van een leeuw (Marcus), een engel (Mattheus), een os (Lucas) en een adelaar (Sint-Jan). Rondom de kapel, acht zerken met de namen van de 53 verdwenen begraafplaatsen van waaruit men de Duitse gesneuvelden naar hier bracht.