Monumentaal burgerhuis met neorenaissance-inslag, opgericht in 1893, zie jaartal in de geveltop, als woning voor de zoon van Pierre Delacre (1860-1932), directeur van de gelijknamige koekjesfabriek, die gelegen was in de Mimastraat buiten de stadskern. Deze fabriek, opgericht in 1880, sloot haar deuren in 1992, gevolgd door de afbraak van de gebouwen in 1993.

Onderkelderd breedhuis van vier traveeën en twee bouwlagen onder kunstleien zadeldak met kleine dakkapellen onder overkragende bedaking. Linkergedeelte met bakstenen lijstgevel afgelijnd door een klassiek hoofdgestel, rechts een topgevelrisaliet met sierankers en neorenaissance bekroning in de vorm van een gebroken en een driehoekig fronton met obelisk. Blikvanger vormt de fraai uitgewerkte houten erker met wortelmotieven. Decoratieve verwerking van natuursteen voor de vrij hoge onderbouw met getraliede rechthoekige keldervensters, arduin voor de muurbanden, puilijst en doorgetrokken lekdrempels, hoek- en negblokken, topaflijning en bekroning. Getoogde benedenvensters en rechthoekige bovenvensters onder rondboogveld en doorgetrokken druiplijst met sluitstenen; stucwerkpanelen versieren de borstweringen. De rechthoekige deur is gevat in een arduinen entablementomlijsting met diamantkoppen en gegroefde consoles; een getralied bovenlicht onder geprofileerde waterlijst met gestrekte uiteinden en geflankeerd door voluten met bloemmotief vormt de bekroning; een houten deur met ijzerbeslag, een ijzeren trekbel en voetschraper vervolledigen het geheel.

Interieur: achter de deur bevindt zich een marmeren steektrap die toegang geeft tot een neoclassicistisch uitgewerkte hal met omlopende, geprofileerde stuclijsten, zenitale verlichting, cementtegelvloer en bordestrap. Links in de trappenhal hangt een bas-reliëf "Musique de la nuit" van de hand van Louis Marcré. De ruimte vooraan rechts omvat een neorenaissance schouw met zwartmarmeren wangen en houten boezem.