Site van de "Markeymolen" met molenaarserf. Naamgeving naar eigenaar van 1919-1962. De molen is nog niet aangeduid op de Atlas der Buurtwegen (circa 1843), het vangwiel met jaartal 1797 is vermoedelijk afkomstig van andere molen.

Naar de straat gericht molenaarshuis uit de 19de eeuw. Gele baksteenbouw van vijf traveeën onder zadeldak (mechanische pannen, nok parallel aan de straat). De rechter zijgevel en de achtergevel bewaren enkele originele elementen, respectievelijk kleine raampjes met roedeverdeling en korfbogige keldervensters. Achter het huis, haakse stal onder zadeldak (Vlaamse pannen) met bewaarde bolkozijnen met kleine roedeverdeling en staldeuren met bewaard hang- en sluitwerk. Een ander nutsgebouw haaks op het huis werd in 2002 afgebroken.

De staakmolen is gesitueerd ten westen van de Lovaart op een kunstmatige terp op vier nu ingebouwde bakstenen teerlingen. De teerlingen werden na 1910 in een 16-kantige voet opgenomen, doorbroken door vier rechthoekige deuropeningen en afgedekt met houten leien (zie oude prentbriefkaart). Groen geschilderde verticale beschieting aan voor- en zijkant, houten leien op de windweeg en de gebroken kap op witgeschilderde houten modillons. Half verdekkerde wieken, vlucht circa 24 meter. IJzeren standaard (1955, H. Lejeune) vervangt gespleten houten standaard ten gevolge van een storm in 1940.

Uitzonderlijk telt de molen drie zolders: builzolder met balkon onder de trap, maalzolder en steenzolder met drie maalstoelen. Talrijke opschriften: op de plooien van het vangwiel “IAN FRANS VERHAEGHE ANNO”, en op de hoekstukken “1797”; op middenlijst “EDUARD BECUWE POLLINCHOVE 1802”, “C.F. MESSIAEN 1829”, “ARSEEN BECUWE POLLINKHOVE 1904”, “PHILIPS R., 1911”, “JOS. MARKEY 1919”; op stijl naast steenbalk “JB DE VO . . 182. ”; op weegband “IF CHRISTIAEN 1835”; op balk “JULES MOERMAN 1904”. In 1993-1994 gerestaureerd door de firma H. en G. Peel (Gistel).