Zogenaamd "Molen van Callant". Bergmolen met nog gedeeltelijk bewaarde open ruimte (dorpsgezicht).

Reeds in 1461 vermelding van een (dorps)molen (een houten staakmolen) op deze plaats, aanduiding op de Ferrariskaart (1770-1778). Huidige molen gebouwd in 1897 met hergebruik van bepaalde 17de- of 18de-eeuwse onderdelen van de afgebroken staakmolen. De roeden worden verwijderd in 1934 en 1936, evenals de molenkap. Van 1935 tot 1960 draait de molen mechanisch, het maalwerk werd via een extern riemwiel door een buiten de molen opgestelde motor aangedreven.

Conische molenromp in gele baksteenbouw met kalkvoeg, bezet met een cementlaag op een gepekte plint. Restant van een bergkorenmolen van 1897 zie inscriptie "J. De Vos / Deckers 1897" in roodgeschilderde sluitsteen boven de ingang. Bewaarde berg. Rondbogige muuropeningen met druiplijsten. Toegangen voorzien van bakstenen dorpels en eenvoudige klampdeuren, houten schuiframen (grote roedeverdeling) op bakstenen en betegelde onderdorpels. Bakstenen vloer op de benedenverdieping, houten vloeren op de zolders. Op een balk op de benedenverdieping is de naam van de laatste molenaar geschilderd "19 C. Callant 23" , op het ene klauwijzer staat "isb" en "1626", op het andere "1735".

Het gaande werk is vrij gaaf bewaard op de zolders. Eerste zolder (steenzolder) met twee maalstenen, houten steenkisten, ronde steenring, twee houten galgen met ijzeren hoepels, volle houten rondsels aangedreven door een houten spoorwiel met strop en gedateerde staakijzers (1735). Tweede zolder (luizolder) met houten luiwerk van het oude type, bediend door een hefboom. Houten klauwwiel en poppewiel dat in het kroonwiel grijpt.

Evenwijdig en haaks met de straat , herbouwde volumes onder steile pannen zadeldaken, doch met referenties aan de traditionele baksteenarchitectuur en 19de-eeuws houtwerk.