Poldermolen van de Moere, met bijhorend sterk gerenoveerd molenhuis van het langgeveltype. De molen is één van de twee overgebleven waterwindmolens in Vlaanderen (Ontwerp van Lijst sinds 12/05/2003).

De Moere van Meetkerke is een waterrijk gebied dat ongeveer een halve meter onder de zeespiegel ligt. Het is tijdens de middeleeuwen ontstaan door ontvening. Vanaf 1622 wordt de Moere bij Meetkerke drooggelegd door de aanleg van de Moerdijk. Om het water uit de Moere weg te pompen naar de hoger gelegen Blankenbergse Vaart worden twee houten molens gebouwd, de Grote en de Kleine Molen. De Grote Molen wordt in 1811 door molenbouwer Ferdinand Slabbinck uit Sint-Michiels (Brugge) vervangen door een stenen waterwindmolen, nadat de houten vernield werd door brand. Het wiekenhuis van de nieuwe molen is afkomstig van de Koutermolen van Kortemark. De molen is in gebruik tot 1927. Restauratiefase in 1965, waarbij onder meer de kap, de staart, het scheprad en de vensters zijn vernieuwd. De Kleine Molen wordt in 1868 afgebroken en vervangen door een stoommotor (zie nummer 5).

Ronde bakstenen grondzeiler met conisch profiel, voorzien van drie zolders. Rechthoekige muuropeningen en steigergaten onder de kap. Houten buitenscheprad tegen natuurstenen muurbekleding, bediend door overwelfd kanaaltje. Het opgevoerde water stroomde via de buitenwaterloop naar de vaart. Rechts daarvan is een kleine uitgang voor het afvloeien van het van het rad wegspattende water. Gebroken, draaiende kap met rechte voorwand en wolfseind aan staartzijde, bedekt met leien. Wiekenkruis met kruiwiel.