Historisch hoevesite, voor het eerst vermeld als "'t goed ter scamel weecken" in 1438 als eigendom van het Brugse godshuis van de Heilige Geest van der Potterie. De pachtbrief maakt melding van onder meer een korenmolen, grote paardenstal, kachtelstal, schaapsstallen, kalverkot en "De Groote Schuere". In de tweede helft van de 15de eeuw - eerste helft van de 16de eeuw breidde de Potterie haar eigendommen te Vlissegem nog uit met circa 40 ha en bouwde een tweede hoeve. Om beide hoeven te onderscheiden worden vanaf 1554 de benamingen "groot schamelweecke" en "klein schamelweecke" (zie Grotestraat) gebruikt. In 1946 werd de Grote Schamele Weecke op verzoek van pachter Tilleman gesplist in twee afzonderlijke bedrijven (oude hoeve nummer 44, nieuwe hoeve met modern woonhuis nummer 42).

Oorspronkelijk omwalde hoeve met losse opstelling van gebouwen rond deels gekasseid, deels tot siertuin omgevormd erf met centraal conisch hondenhok, toegankelijk via asfalten oprit en betonnen brug met bakstenen brugleuning, geflankeerd door twee vierhoekige bakstenen peilers. Walgracht met esdoornhaag deels bewaard ten oosten, ten zuiden. Ten westen van boerenhuis, boomgaard met onder meer notelaars. Ten westen, langgestrekt boerenhuis met links drie opkamertraveeën + vier traveeën + stal rechts. Eén bouwlaag onder zadeldak (Vlaamse en mechanische pannen). Zijgevel opkamer gedateerd 16?9 (muurankers), noordelijke zijgevel stalgedeelte met jaarsteen "Anno 1769r". Verankerde baksteenbouw, gecementeerd en wit beschilderd. Aangepaste muuropeningen. Ten noorden, stal met links aanpalend duivenhok, door middel van sierankers gedateerd "173?". Ten oosten, monumentale schuur reeds vermeld in pachtbrief van 1438; sporen van diverse verbouwingen; strodak naar verluidt in 1925 vervangen door pannen dak; volledig gerestaureerd in 1977-78. Driebeukige dwarsschuur van zeven traveeën onder zadeldak (Vlaamse pannen, hanggoot), rustend op ankerbalkgebint. Gele, verankerde baksteenbouw; steunberen aan alle gevelzijden. Westgevel gedateerd "1319" (zie muurankers) en "1449" (zie gevelsteen); aandak, schouderstukken en topstuk met bolbekroning, muurvlechtingen en asemgaten. Gelijkaardige oostgevel met onder meer uilengat; volledig vernieuwd bij restauratie van 1977-78 (zie muurankers "1979"). Rechthoekige muuropeningen waaronder schuurpoorten onder houten latei. Gekasseid voetpad met gerestaureerde circulaire molenvloer aan zuidgevel.

Ten zuiden, tweede schuur onder zadeldak (Vlaamse pannen), verankerde baksteenbouw met steunberen aan zijgevel, in westzijgevel gedateerd "1870" door middel van gevelsteen.